Το Πολιτικό Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Πολωνίας έχει αμφιβολίες σχετικά με την ανεξαρτησία και την αμεροληψία των τριών δικαστών που κλήθηκαν να αποφανθούν επί πέντε διαφορετικών αιτήσεων αναιρέσεως.
Εκτός από έναν δικαστή του Πολιτικού Τμήματος, τα εν λόγω δικαστικά σώματα περιλαμβάνουν δύο δικαστές του Τμήματος Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Οι τελευταίοι έχουν διοριστεί να συμμετέχουν στο Πολιτικό Τμήμα για περίοδο τριών μηνών.
Οι αδικαιολόγητοι και μη συναινετικοί διορισμοί των τελευταίων δικαστών, καθώς και οι διορισμοί των δικαστικών συνόλων που κλήθηκαν να αποφανθούν επί των πέντε εφέσεων, αποφασίστηκαν από τον πρώτο πρόεδρο και τον πρόεδρο του Πολιτικού Τμήματος του Ανώτατου Δικαστηρίου της Πολωνίας, οι οποίοι φέρεται να διορίστηκαν δικαστές στο εν λόγω δικαστήριο υπό συνθήκες ασυμβίβαστες με το δίκαιο της ΕΕ.
Οι εν λόγω δικαστές δεν διαθέτουν αποτελεσματικά μέσα για να αμφισβητήσουν τον διορισμό τους. Επιπλέον, δεν έχουν απαλλαγεί από τις δικαιοδοτικές δραστηριότητες στο αρχικό τους τμήμα, γεγονός που θα οδηγήσει σε διπλασιασμό του φόρτου εργασίας τους.
Επίσης, θεωρούν ότι, δεδομένης της ειδίκευσης των δικαστών, ο διορισμός τους σε άλλο τμήμα θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ποιότητα της απονεμόμενης δικαιοσύνης.
Υποβλήθηκε στο Δικαστήριο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως σχετικά με το ερώτημα αν οι δικαστικές συνθέσεις του Τμήματος Πολιτικών Υποθέσεων, που συγκροτήθηκαν υπό τις εν λόγω συνθήκες, πληρούν τις απαιτήσεις ενός ανεξάρτητου, αμερόληπτου και νόμιμα συγκροτημένου δικαστηρίου, όπως ορίζονται από το δίκαιο της ΕΕ.
Το Δικαστήριο απαντά καταφατικά
Είναι νόμιμο ο πρόεδρος ενός δικαστηρίου να μπορεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και σε προσωρινή βάση, να απαιτεί από τους δικαστές να εργάζονται τόσο στο αρχικό τους τμήμα όσο και σε άλλο τμήμα του ίδιου δικαστηρίου. Ένα τέτοιο μέτρο, το οποίο είναι αμιγώς οργανωτικό, μπορεί να είναι απαραίτητο για να διασφαλιστεί η ορθή απονομή της δικαιοσύνης και η τήρηση εύλογων προθεσμιών.
Ο διορισμός ενός δικαστή σε τμήμα διαφορετικό από το τμήμα προέλευσής του είναι συμβατός με το δίκαιο της ΕΕ, όταν βασίζεται σε νόμιμους λόγους, γίνεται με βάση τους εθνικούς κανόνες που διέπουν το εν λόγω δικαστήριο, είναι αυστηρά περιορισμένος χρονικά, δεν θέτει υπό αμφισβήτηση την ανάθεση του εν λόγω δικαστή στο τμήμα προέλευσής του
και όταν ο εν λόγω δικαστής δεν απαλλάσσεται από τις υποθέσεις για τις οποίες ήταν υπεύθυνος, ούτε υποβιβάζεται. Επιπλέον, ο διορισμός δεν πρέπει να στοχεύει συγκεκριμένους δικαστές λόγω θέσεων που ενδέχεται να έχουν λάβει στο παρελθόν. Η προσωρινή αύξηση του φόρτου εργασίας ή η ανάγκη να αντιμετωπιστούν θέματα που δεν εμπίπτουν στην ειδικότητα των διορισμένων δικαστών δεν είναι σχετικές σε αυτό το πλαίσιο.
Το γεγονός ότι το μέτρο αυτό λαμβάνεται από πρόσωπα των οποίων ο διορισμός στο εν λόγω δικαστήριο είναι παράτυπος δεν αρκεί από μόνο του για να θέσει υπό αμφισβήτηση τη συμβατότητα των επιτροπών που συγκροτήθηκαν με το δίκαιο της Ένωσης. Οι αποφάσεις σχετικά με τους διορισμούς δεν μπορούν να εξομοιωθούν με δικαστικές αποφάσεις που θέτουν τέρμα στις διαδικασίες.
Τέλος, ούτε η έλλειψη συγκατάθεσης των διορισθέντων δικαστών ούτε η απουσία δικαιώματος προσφυγής υπονομεύουν από μόνες τους τις αρχές της ανεξαρτησίας και της αμεροληψίας.
