spot_img
spot_img
ΑρχικήΔικαιοσύνηΟμοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων: Δελτίο Τύπου– Απεργία Πείνας (6/4/2012)

Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων: Δελτίο Τύπου– Απεργία Πείνας (6/4/2012)

spot_img
spot_img
spot_img

Οι δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα μας μεταξύ των άλλων έχει σαν αποτέλεσμα το περιεχόμενο της ειδησιογραφίας στα ΜΜΕ να είναι μονοθεματικό. Ελάχιστες φορές το περιεχόμενό τους ασχολήθηκε με άλλα θέματα όπως αυτό της αυτοκτονίας του 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού ο οποίος έκανε τη ζωή του κορυφαία πράξη πολιτικής διαμαρτυρίας. Όλες οι άλλες φορές που η ειδησιογραφία ασχολήθηκε με κάτι άλλο ήταν για να στηλιτεύσει συνδικαλιστικές συμπεριφορές σε διάφορους χώρους, κυρίως όμως ασχολήθηκε με την έξαρση της  εγκληματικότητας.
Είμαστε αναγκασμένοι να υπενθυμίσουμε σε όλους ότι η κατάληξη της εγκληματικής δράσης έχει ως απόληξη τον εργασιακό μας χώρο δηλαδή τις φυλακές. Όσοι πιστεύουν ότι η εγκληματική – παραβατική συμπεριφορά σταματά με την είσοδο των παραβατών στις φυλακές πλανώνται πλάνην οικτρά!
Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της εγκληματικότητας έχουν αλλάξει τραγικά. Η συχνότητα της εγκληματικής – παραβατικής δράσης έχει σαν αποτέλεσμα την υπερσυμφόρηση των φυλακών και την επιβάρυνση για το λόγο αυτό των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων και τις συνθήκες εργασίας που προσφέρουν οι συνάδελφοί μας.
Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης που και αυτό εσχάτως άρχισε να απασχολεί στο βαθμό που άξιζε ως θέμα να ασχοληθούνε μαζί του τα ΜΜΕ, στον χώρο των φυλακών εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστον έχει επισημανθεί από το συνδικαλιστικό μας κίνημα και έγκαιρα είχαμε προειδοποιήσει για τις συνέπειές του. Τα ποσοστά Ελλήνων και αλλοδαπών κρατουμένων αγγίζουν πλέον αν δεν ξεπερνούν την σχέση 30%-70%.
Υπήκοοι ξένων χωρών που ο πολιτισμός τους, τους επιτρέπει αν δεν τους επιβάλλει να θεωρούν την ζωή συγκρίσιμο μέγεθος αποτελούν πλέον την μεγαλύτερη κατηγορία κρατουμένων που φιλοξενείται στις Ελληνικές φυλακές και δεν παύουν καθημερινά να το εκφράζουν.
Συναισθανόμενοι την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας αποδεχτήκαμε σαν συνδικαλιστικό κίνημα τα περισσότερα από τα μέτρα τα οποία υποτίθεται ότι πάρθηκαν στην προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανάκαμψης της χώρας ως υποχρέωσή μας και αποδεχτήκαμε επίσης οι διαμαρτυρίες και τα αιτήματά μας να περιοριστούν από τον στόχο του Ευ ζην που είναι προσδοκία κάθε ανθρώπου, κατά κυριολεξία στο Ζην!
Για το λόγο αυτό μπήκαμε σε έναν διάλογο με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης κινούμενοι αποκλειστικά στην λογική του Ζην. Προβάλλαμε ως αιτήματά μας θεσμικά ζητήματα που η επίλυσή τους θα βελτίωνε την λειτουργία των φυλακών, θα εξασφάλιζε τουλάχιστον κατά κάποιο τρόπο την φυσική μας παρουσία ως εργαζόμενοι στον χώρο και θα πληρωνόμασταν τουλάχιστον αυτά που η πολιτεία είχε αποφασίσει από μόνη της να μας δώσει, μειώνοντας δραστικά τις προηγούμενες αποδοχές μας.
Δυστυχώς, η κατανόησή μας λειτούργησε υπέρ της άποψης στην λογική να κερδηθεί χρόνος και στο τέλος υπέρ της απόλυτης εγκατάλειψής μας από την πλευρά της πολιτείας.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της εγκατάλειψης είναι το ήξεις αφίξεις σχετικά με το ωράριο εργασίας μας, η μη πληρωμή δεδουλευμένων νυκτερινών και εξαιρέσιμων ωρών του 2012 αλλά και προηγούμενων ετών και η υποβάθμιση του ρόλου των Διευθυντών και των Προϊσταμένων, από τους οποίους όμως ζητούν να ελέγχουν ανά πάσα στιγμή την λειτουργία, την ασφάλεια και την τάξη στον εργασιακό μας χώρο.
Ο εμπαιγμός κορυφώθηκε με την Κοινή Υπουργική απόφαση περί χορηγήσεως επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας με την οποία εξαιρούνται οι διοικητικοί υπάλληλοι που εργάζονται στις φυλακές. Μας ζητούν τώρα να βρούμε εμείς (άραγε πώς?) πιστώσεις από πόρους του Υπουργείο Δικαιοσύνης προκείμενου να πληρωθούν οι μόλις 250–300 διοικητικοί υπάλληλοι, αφού πρώτα αγνόησαν την πρότασή μας για κατηγοριοποίηση της χορήγησης ανά κλάδο εργαζομένων, η οποία αν γινόταν δεκτή όχι μόνο θα έφτανε το υπάρχον ποσό, αλλά θα απαιτείτο με τον τρόπο αυτό αρκετά λιγότερο και με εμφανέστατα στοιχεία δικαιοσύνης., όπως αυτό του να χαρακτηρίζονται δικαιούχοι εργαζόμενοι εκτός των τειχών της φυλακής και όχι κάποιων από αυτούς που εργάζονται μέσα στους χώρους κράτησης.
Προφανώς ο χαρακτηρισμός ως διοικητικοί υπάλληλοι να τους εξίσωσε στην λογική των κρατούντων με διοικητικούς υπαλλήλους άλλων χώρων. Αυτό δεν αποτελεί απλά ένδειξη εγκατάλειψης, αλλά πρωτίστως αποτελεί απόδειξη της άγνοιας για την λειτουργία, τον τρόπο και τις συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων του εργασιακού χώρου των φυλακών από αυτούς που κατά τα άλλα έχουν την υποχρέωση να τον εποπτεύουν διοικητικά και πολιτικά!!!
Επειδή για εμάς ο συνδικαλισμός είναι τρόπος ζωής και όχι χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα κοινωνικών και τουριστικών δραστηριοτήτων.
Επειδή δεν αποδεχόμαστε ότι η συνδικαλιστική δράση να επιμερίζεται μονομερώς ως προς το κόστος εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Επειδή αντιμετωπίζουμε τους κρατούμενους ως μέρος του κοινωνικού συνόλου και οιονεί πολίτες, αρνούμαστε κάθε φορά που απεργούμε να την πληρώνουν μόνο αυτοί κόβοντάς τους επισκεπτήρια συγγενών, συνηγόρων και αρκετές φορές να αναβάλλονται τα δικαστήριά τους.
Επειδή δεν αντέχουμε άλλο να καταμετρούμε καθημερινά και σχεδόν σε όλες τις φυλακές περιστατικά βίας και ξυλοδαρμού συναδέλφων μας.

spot_img

Lawjobs