spot_img
spot_img
ΑρχικήLaw NewsΔιεθνήΑπόφαση ΔΕΚ για την αναγνώριση επωνύμου

Απόφαση ΔΕΚ για την αναγνώριση επωνύμου

spot_img
spot_img
spot_img

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων απεφάνθη ότι η Γερμανία δεν μπορεί να αρνηθεί στους υπηκόους της την αναγνώριση επωνύμου τους όπως αυτό έχει ήδη καταχωριστεί στο κράτος μέλος γεννήσεως και κατοικίας.
Η υπόθεση αφορά τον Leonard Matthias Grunkin-Paul, τέκνο των συζύγων Dorothee Paul και Stefan Grunkin, οι οποίοι αμφότεροι έχουν τη γερμανική ιθαγένεια, αλλά ο Leonard γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου 1998 στη Δανία. Το τέκνο αυτό έχει επίσης τη γερμανική ιθαγένεια και ζει έκτοτε στη Δανία. Το επώνυμό του, το οποίο αποτελείται από τα επώνυμα του πατέρα και της μητέρας του, καταχωρίστηκε στη δανική ληξιαρχική πράξη γεννήσεώς του. Στη Δανία μπορεί να έχει κανείς διπλό επώνυμο.
Το 2006, οι γονείς του τέκνου ζήτησαν την καταχώρισή του με το επώνυμο Grunkin-Paul στην οικογενειακή μερίδα που τηρούνταν στο Niebüll, στη Γερμανία. Οι γερμανικές αρχές αρνήθηκαν, ωστόσο, να προβούν στην καταχώριση αυτή με το σκεπτικό ότι το επώνυμο των Γερμανών υπηκόων διέπεται από το γερμανικό δίκαιο, το οποίο δεν επιτρέπει στα τέκνα να έχουν διπλό επώνυμο.
Οι γονείς άσκησαν προσφυγή κατά της αποφάσεως αυτής της γερμανικής διοίκησης ενώπιον του Amtsgericht Flensburg. Το δικαστήριο ρώτησε το ΔΕΚ αν το κοινοτικό δίκαιο απαγορεύει εθνική ρύθμιση που αναγκάζει έναν πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να έχει διαφορετικό επώνυμο σε διάφορα κράτη μέλη.
Το Δικαστήριο διαπιστώνει, καταρχάς, ότι οι κανόνες που διέπουν το επώνυμο των προσώπων εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, αλλά οφείλουν, στο πλαίσιο άσκησης αυτής της αρμοδιότητας, να συνάδουν προς το κοινοτικό δίκαιο. Επιπλέον, η περίπτωση του Leonard Matthias εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου διότι είναι υπήκοος ενός κράτους μέλους ενώ διαμένει νόμιμα στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.
Ακολούθως, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το γεγονός ότι υπήκοος κράτους μέλους υποχρεούται να φέρει στο εν λόγω κράτος μέλος επώνυμο διαφορετικό από εκείνο που του δόθηκε και καταχωρίστηκε στο κράτος μέλος γεννήσεως και κατοικίας του μπορεί να εμποδίσει την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών.
Συγκεκριμένα, σε πολλές καθημερινές περιπτώσεις απαιτείται η απόδειξη της ταυτότητας, την οποία συνήθως παρέχει το διαβατήριο. Καθόσον ο Leonhard Matthias έχει μόνον τη γερμανική ιθαγένεια, αποκλειστικά αρμόδιες για την έκδοση του εν λόγω εγγράφου είναι οι γερμανικές αρχές. Έτσι, σε περίπτωση αρνήσεως αναγνωρίσεως από τις γερμανικές αρχές του επωνύμου του Leonhard Matthias που καθορίστηκε και καταχωρίστηκε στη Δανία, το τέκνο αυτό θα λάβει από τις εν λόγω αρχές διαβατήριο το οποίο θα φέρει διαφορετικό επώνυμο από εκείνο που του δόθηκε στη Δανία.
Πάντως, μια τέτοια διαφορά επωνύμου στα διάφορα γερμανικά και δανικά έγγραφα μπορεί να προκαλέσει σοβαρά μειονεκτήματα για τον Leonhard Matthias τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, ιδίως καθόσον είναι ικανή να προκαλέσει αμφιβολίες όσον αφορά την ταυτότητά του καθώς και τη γνησιότητα των προσκομιζόμενων εγγράφων ή την ακρίβεια των στοιχείων που περιέχονται σ’ αυτά.
Υπό τις συνθήκες αυτές, και δεδομένου ότι οι περιοριστικές γερμανικές διατάξεις δεν αιτιολογήθηκαν δεόντως, το Δικαστήριο κατέληξε ότι το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής των Ευρωπαίων πολιτών στο έδαφος των κρατών μελών απαγορεύει την εκ μέρους των γερμανικών αρχών άρνηση αναγνώρισης του επωνύμου του Leonhard Matthias όπως αυτό καθορίστηκε και καταχωρίστηκε στη Δανία.

spot_img

Lawjobs