Ο Άρειος Πάγος απέρριψε αίτηση της εταιρείας ΕΒΟ – ΠΥΡΚΑΛ που ζητούσε να αναιρεθεί απόφαση του Εφετείου Αθηνών με την οποία επιδικάστηκε στους εργαζομένους στην εταιρεία το αντίτιμο γεύματος που χορηγούσε επί 18 και πλέον χρόνια η βιομηχανία και σταμάτησε τη χορήγησή του το 2001.
Η ΕΒΟ το 1983 χορήγησε στους εργαζομένους της πλήρες γεύμα που παρασκεύαζε σε δικά της μαγειρεία.
Το γεύμα αυτό «το προσέφερε η ΕΒΟ ως οικειοθελή εκ μέρους της παροχή προς τους εργαζομένους και αντάλλαγμα για την παρεχόμενη εργασία τους, που οι τελευταίοι αποδέχθηκαν να αποτελεί μισθό καταβαλλόμενο σε είδος αντί χορήγησης άλλης μισθολογικής αύξησης, αναλαμβάνοντας η ίδια την πλήρη κάλυψη της σχετικής δαπάνης, χωρίς ουδεμία επιβάρυνση των εργαζομένων».
Το 1991 η βιομηχανία επικαλούμενη οικονομικές δυσχέρειες έπαυσε προσωρινά τη χορήγηση πλήρους γεύματος, το οποίο αναπλήρωσε με πρόχειρη τροφή (σάντουιτς).
Το 1994 η εταιρεία επανέφερε τη χορήγηση πλήρους γεύματος όχι από τα δικά της μαγειρεία αλλά από Catering και το Δεκέμβριο του 2001 έπαυσε οριστικά τη χορήγηση του γεύματος.
Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας το αντίτιμο του γεύματος σε ευρώ (έξι ευρώ ημερησίως).
Το Εφετείο και ο Άρειος Πάγος δικαίωσαν τους εργαζομένους, κρίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι η παύση χορήγησης αποτελεί βλαπτική μεταβολή των συμβάσεων εργασίας, καθώς η βιομηχανία δεν είχε δικαίωμα να διακόψει τη χορήγηση του γεύματος.
Ειδικότερα, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι «η οικειοθελής αυτή παροχή, από τη στιγμή που έγινε αποδεκτή από τους εργαζομένους, δεν στηριζόταν πλέον στη μονομερή θέληση της εργοδότριάς τους, αλλά στη σύμβαση, που, έστω και σιωπηρά, είχε καταρτισθεί και συμπλήρωνε τους όρους των ατομικών συμβάσεων εργασίας αυτών». Ακόμη, κρίθηκε ότι «αφότου η εργοδότρια κατέβαλε την επίδικη παροχή, δεν μπορούσε να την ανακαλέσει μονομερώς».
Δικαίωση από τον Άρειο Πάγο για τους εργαζόμενους στην ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ
