spot_img
spot_img
ΑρχικήLaw NewsΕλλάδαΤα νομικά βήματα προς τις Γερμανικές αποζημιώσεις (Σχόλιο κα Σταμούλη)

Τα νομικά βήματα προς τις Γερμανικές αποζημιώσεις (Σχόλιο κα Σταμούλη)

spot_img
spot_img
spot_img

 

Την ευρύτερη στήριξη της Βουλής συγκέντρωσε η πρόταση της Προέδρου, κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου, για την αναβάθμιση της διακομματικής Επιτροπής σχετικά με την διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου. Από όλα τα κόμματα επισημάνθηκε η ανάγκη συνολικής υποστήριξης, τόσο σε πολιτικό όσο και σε νομικό επίπεδο, για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου.

Συμμετέχοντας στη συζήτηση, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ν.Παρασκευόπουλος, δήλωσε χαρακτηριστικά: “Θέλω να εκφράσω την προσωπική μου θέση ως υπουργού της Δικαιοσύνης. Συγχωρέστε μου τον πρωτοπρόσωπο λόγο. Οφείλεται στο ότι η πολιτική δικονομία αναθέτει μια απόφαση στον υπουργό της Δικαιοσύνης. Έχω τη γνώμη ότι η απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου που έκρινε ότι υπάρχει ετεροδικία και επομένως ασυλία του εναγόμενου γερμανικού κράτους δεν αναιρεί την εκτελεστότητα της Αρεοπαγιτικής απόφασης του έτους 2000 διότι δεν αφορά την ίδια υπόθεση. Η απόφαση του Αρείου Πάγου για το Δίστομο παραμένει εκτελεστή και προσωπικά είμαι έτοιμος να δώσω την άδεια για την εκτέλεσή της”.

Συνημμένες οι υπ.αρ. ΣτΕ 22/2007 [PDF] και ΑΠ (Ολ.) 37/2002 [PDF] αποφάσεις, σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα και ειδικότερα με την παροχή αδείας εκ μέρους του υπουργού Δικαιοσύνης για κατασχέσεις κατά ακίνητης περιουσίας αλλοδαπού δημοσίου (αναγκαστική εκτέλεση), που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια.

Μετά από τη συγκεκριμένη εξέλιξη στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, το Lawnet.gr επικοινώνησε με την κα Κ.Σταμούλη, Δικηγόρο, η οποία και μας απέστειλε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον Ιστορικό της υπόθεσης του Διστόμου, στο οποίο παρουσιάζονται όλα τα νομικά βήματα που έχουν πραγματοποιηθεί από το 1995 έως σήμερα.

“- Το 1995 ο Γιάννης Σταμούλης συλλαμβάνει τη νομική ιδέα να ασκήσει αγωγή κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ζητώντας αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη για τους συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου. Πρώτη φορά εμφανίζεται στο νομικό στίβο τέτοια αγωγή αφού μέχρι τότε ποτέ η Γερμανία δεν είχε κληθεί να αποζημιώσει ατομικά τους συγγενείς των θυμάτων

Το 1997 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Λιβαδειάς (Πρόεδρος Θανάσης Γκαγκάνης) δημοσιεύει την αποφασή του με την οποία δικαιώνονται οι συγγενείς των θυμάτων. Οι Γερμανοί ασκούν αναίρεση με βασικό αίτημά τους την ένσταση ετεροδικίας. Το 2000 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου απορρίπτει την αναίρεση των Γερμανών. Η απόφαση των Διστομιτών είναι πλέον αμετάκλητη!

Ο Σταμούλης προβαίνει σε κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων της Ο.Δ.Γερμανίας στην Ελλάδα (Γκαίτε, Αρχαιολογικής Σχολής της Γερμανίας) επιθυμώντας να εκτελέσει την απόφαση ώστε οι Διστομίτες να αποζημιωθούν.

– Οι Γερμανοί εναντιώνονται στην εκτέλεση της αποφάσεως επικαλούμενοι τη διάταξη 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας σύμφωνα με την οποία απαιτείται η άδεια του Υπουργού προκειμένου να εκτελέσει κανείς απόφαση κατά αλλοδαπού Δημοσίου. Μέχρι σήμερα κανένας έλληνας Υπουργός Δικαιοσύνης δεν έχει δώσει την απαιτούμενη κατά τον ελληνικό νόμο άδεια, η απαίτηση της οποίας είναι αντισυνταγματική αφού ναι μεν “δικαιώνεσαι” από το Δικαστήριο πλην όμως μόνο θεωρητικά αφού εξαρτάται από τη βούληση του Υπουργού αν η απόφαση θα εκτελεστεί.

Εντωμεταξύ το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, το 2002, επ’ ευκαιρία άλλης υποθέσεως και όχι του Διστόμου (για το οποίο υπάρχει πλέον αμετάκλητη απόφαση) εξέδωσε απόφαση που αναγνωρίζει στην Γερμανία το προνόμιο της ετεροδικίας.

Το 2004 ο Γ. Σταμούλης βλέποντας το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει και αντιλαμβανόμενος ότι η απόφαση παραμένει κενό γράμμα επικαλείται κανονισμό του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ζητάει την αναγνώριση της αμετάκλητης απόφασης των Διστομιτών στην Ιταλία, όπου δεν υπάρχει ο σκόπελος της άδειας του Υπουργού.

– Οι Ιταλοί δικαστές – με αλλεπάλληλες αποφάσεις και με την τελευταία που δημοσιεύτηκε το Μαϊο 2011- αναγνωρίζουν την εκτελεστότητα της αποφάσεως του Πολυμελους Πρωτοδικείου Λιβαδειάς στην Ιταλία.

– Στο σημείο αυτό και ενώ πλησιάζει το χρονικό σημείο κατά το οποίο οι Διστομίτες θα μπορούν πλέον ανεμπόδιστα να εκτελέσουν την απόφαση και επιτέλους να αποζημιωθούν από τα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας στην Ιταλία, η Γερμανία προσφεύγει στο ΔΔΧάγης και ζητάει να κριθεί εάν η Γερμανία έχει ή όχι το προνόμιο της ετεροδικίας

Ο Μπερλουσκόνι εν τω μεταξύ με διάταγμα παγώνει όλες τις διαδικασίες που αφορούν σε εκτέλεση κατά ξένου κράτους επί ιταλικού εδάφους!

– Η ελληνική κυβέρνηση, για πρώτη φορά στα 15 χρόνια (και συγκεκριμένα μετά τη ρηματική διακοίνωση, που είχε επιδοθεί στη Γερμανία στις 14/11/1995), κάνει κίνηση υποστηρικτική της διεκδίκησης και καταθέτει αίτηση παρέμβασης στη διαδικασία στη Χάγη.

– Η αίτηση παρέμβασης γίνεται δεκτή από το ΔΔΧάγης και έτσι δίνεται η ευκαιρία να ακουστούν τα δίκαια αιτήματα του Διστόμου στον μεγαλύτερο Ναό του Διεθνούς Δικαίου.

– Η υπόθεση συζητήθηκε στο Χάγη στις 12 – 16 Σεπτεμβρίου 2011.

– H απόφαση δημοσιεύθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2012 και δέχθηκε κατά πλειοψηφία ότι αφενός –ως προς το θέμα της οφειλόμενης αποζημίωσης- τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας τα οποία διέπραξε το Γ’ Ράιχ θα έπρεπε να αποζημιωθούν, αλλά το περιεχόμενο και το ύψος της αποζημίωσης θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διακρατικής συμφωνίας και όχι δικαστικής διεκδίκησης επειδή, αφετέρου «στην παρούσα φάση του Διεθνούς Δικαίου, δεν υπάρχει επαρκής δικαστική πρακτική που να υποστηρίζει την θεωρία της σχετικοποίησης της δικαστικής ασυλίας του κράτους» [δηλ. δεν έχουν εκδοθεί αρκετές αποφάσεις από εθνικά δικαστήρια που να δέχονται ότι η ετεροδικία δεν είναι απόλυτη], ήτοι δεν μπορεί η Γερμανία να δικαστεί από τα ιταλικά ή τα ελληνικά δικαστήρια.

– Στην Ιταλία όμως, τα Δικαστήρια δεν δέχθηκαν να εφαρμόσουν το νομοθετικό διάταγμα που έφτιαξε η Κυβέρνηση στην προσπάθειά της να υπακούσει στις οδηγίες της Χάγης και με το οποίο μπορούσε η Γερμανία να «ξανανοίξει» (με ένα είδος αναψηλάφησης που της αναγνωρίστηκε), όσες υποθέσεις είχαν κριθεί υπέρ των θυμάτων (Δίστομο και ιταλοί κρατούμενοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης) .

– Το Εφετείο της Φλωρεντίας, θεώρησε ότι τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας και έκανε ερώτημα στο Συνταγματικό Δικαστήριο (Ρώμη)

– Με απόφασή του, το Ιταλικό Συνταγματικό Δικαστήριο στις 23 Οκτωβρίου 2014 έκρινε πως η αναψηλάφηση αυτή, «εφόσον αφορά σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν μπορεί να εφαρμοστεί»

Με τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα πλέον τίθεται ως συγκεκριμένος στόχος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και όχι, όπως μέχρι τώρα, ως απλή ευχή με τη μόνιμη επωδό ότι «δεν παραιτούμεθα» χωρίς όμως εκ παραλλήλου να γίνεται και κάποια συγκεκριμένη κίνηση διεκδίκησης.

– Οι επόμενές κινήσεις θα πρέπει να είναι α) να επιδοθεί ρημματική διακοίνωση, η οποία θα υποστηριχθεί, θα παρακολουθείται ανελλιπώς και β) να δοθεί παράλληλα ή λίγο αργότερα (σαν μέσο πίεσης) η άδεια εκτέλεσης της αποφάσεως του Διστόμου από τον Υπουργό Δικαιοσύνης“.
 

spot_img

Lawjobs