spot_img
spot_img
ΑρχικήLaw NewsΔιεθνήΑγωγή αγροτών κατά της Ινδικής κυβέρνησης για εκδίωξη από τα ιστορικά τους...

Αγωγή αγροτών κατά της Ινδικής κυβέρνησης για εκδίωξη από τα ιστορικά τους εδάφη

spot_img

Μια ιστορική αδικία επιδιώκει να αποκαταστήσει με νομικά μέσα ομάδα Ινδών αγροτών, που ενάγουν την κυβέρνηση για παράνομη εκδίωξη των προγόνων τους από τα εδάφη τους εκατό χρόνια πριν. Οι αγρότες υποστηρίζουν ότι μερικά από τα σημαντικότερα κτίσματα της σύγχρονης πρωτεύουσας του Νέου Δελχί, για παράδειγμα το Κοινοβούλιο, η προεδρική κατοικία, το Ανώτατο Δικαστήριο και διάφορα μνημεία, χτίστηκαν πάνω σε εκτάσεις που ανήκαν στις οικογένειές τους, προτού τις καρπωθούν οι Βρετανοί άποικοι. Έκτοτε οι οικογένειές και οι απόγονοί τους –μεταξύ των οποίων και οι ενάγοντες- διαβιούν σε κοντινό χωριό 40 χιλιόμετρα έξω από την πόλη, χωρίς ποτέ να έχουν λάβει κάποια αποζημίωση.

Το σκεπτικό κατάθεσης της αγωγής είναι ότι με την αποτίναξη του αποικιοκρατικού ζυγού το 1947, η Ινδία υπεισήλθε στις υποχρεώσεις της Βρετανίας ως διάδοχος, σύμφωνα με τους διεθνώς παραδεδεγμένους κανόνες για τη διαδοχή κρατών. Αίτημα είναι η επιδίκαση προσήκουσας αποζημίωσης και οι ενάγοντες εξετάζουν το ενδεχόμενο να διεκδικήσουν τη χρηματική ικανοποίηση από το Λονδίνο σε περίπτωση που το αίτημα απορριφθεί.

Τα ιστορικά περιστατικά πίσω από την αγωγή έχουν ως εξής. Πριν την ανοικοδόμηση του αστικού κέντρου του Νέου Δελχί, υπήρχαν εκεί αγροτικές εκτάσεις (τσιφλίκια) που ανήκαν σε λίγες οικογένειες. Με την απειλή όπλων οι Βρετανοί άποικοι εκδίωξαν τους τσιφλικάδες, κατέστρεψαν τα δεκατρία μικρά χωριά που είχαν σχηματιστεί γύρω από κάθε τσιφλίκι, ερήμωσαν τις περιοχές και τις χρησιμοποίησαν για να χτίσουν κυβερνητικά κτίρια και κατοικίες για τα μέλη της βρετανικής ελίτ.  Ως αποζημίωση πλήρωσαν ένα χρηματικό ποσό σε τραπεζικό λογαριασμό, τα στοιχεία του οποίου όμως δεν έδωσαν στους αγρότες, με αποτέλεσμα τελικά να μην εισπράξει κανείς. Οι αγρότες ήταν ως επί το πλείστον αγράμματοι και αναλφάβητοι, ώστε δεν γνώριζαν εκείνη την εποχή πώς να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, μεταφέροντας προφορικά τις ιστορίες στους απογόνους τους. Οι ενάγοντες πλέον διεκδικούν όχι μόνο την χρηματική τους αποζημίωση, αλλά πολύ περισσότερο την ηθική ικανοποίηση των ίδιων και των οικογενειών τους και το δικαίωμα να αισθάνονται πρώτοι κάτοικοι της πόλης του Νέου Δελχί.

Το ζήτημα δεν αφορά μόνο μια γεγενημένη ιστορική αδικία. Με τη διαδοχή κρατών το 1946, η Ινδία άλλαξε ελάχιστα από το βρετανικό δίκαιο που εφάρμοζε η προηγούμενη διοίκηση, με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα να εξακολουθούν να ισχύουν αναχρονιστικοί νόμοι που ανατρέχουν στην περίοδο της αποικιοκρατίας και απηχούν τις τότε αντιλήψεις. Η έκδοση του Νόμου για την Απόκτηση Εδαφών του 1894 (Land Acquisition Act), με βάση τον οποίο εκδιώχθηκαν από τις ιδιοκτησίες τους οι αγρότες, αποτελεί ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο εν λόγω νόμος παραμένει σε ισχύ, εφαρμόζεται από την κυβέρνηση όποτε υπάρχει ανάγκη για απαλλοτριώσεις γης και διαιωνίζει το στρεβλό καθεστώς απονομής αποζημίωσης στους ιδιοκτήτες απαλλοτριούμενων εκτάσεων. Συνεπώς, η υπόθεση των αγροτών φέρνει στο προσκήνιο μια προβληματική ρύθμιση που έχουν επανειλημμένα επισημάνει διάφορες οργανώσεις τα τελευταία χρόνια και πιθανή δικαίωσή τους θα αποτελέσει το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα για την τροποποίηση και τον εκμοντερνισμό του σχετικού νομοθετήματος.

 

spot_img

Lawjobs