Εντός του πλαισίου που επιβάλλει το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα περί των ορίων της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών πρέπει να γίνεται η επίσχεση εργασίας, όπως έκρινε με την υπ’ αριθμ. 2253/2009 απόφασή του το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου.
Ειδικότερα, το ανώτατο δικαστήριο επικύρωσε απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης με την οποία είχε κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική η επίσχεση εργασίας που είχαν πραγματοποιήσει τέσσερις εργαζόμενοι σε ανώνυμη εταιρεία κατασκευής λεβήτων και ηλιακών θερμοσιφώνων στις Σέρρες, θεωρώντας ότι η κίνηση αυτή «υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος (άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα)».
Οι εργαζόμενοι απασχολούνταν με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας επειδή η εταιρία δεν κατέβαλε τις συμφωνημένες αποδοχές Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου του 2003. Ωστόσο, όπως επισήμανε ο Άρειος Πάγος, αυτή ήταν η πρώτη φορά που η εταιρία καθυστέρησε την πληρωμή των αποδοχών και η καθυστέρηση οφειλόταν στα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε ο ιδρυτής της, ο οποίος είχε και την ευθύνη για τη λειτουργία της. Μάλιστα, η νοσηλεία του σε κρατικό νοσοκομείο των Σερρών είχε ως αποτέλεσμα και την πτώση των κερδών της επιχείρησης.
Η αρειοπαγιτική απόφαση χαρακτηρίζει αβάσιμες τις διαφορές αποδοχών, δώρων, επιδομάτων κ.λπ. που διεκδίκησαν οι εργαζόμενοι προσφεύγοντας στην Επιθεώρηση Εργασίας των Σερρών και θεωρεί ότι άσκησαν το δικαίωμα επίσχεσης χωρίς να ενημερώσουν την εταιρεία, ώστε να έχει εύλογο χρόνο προκειμένου να τακτοποιήσει την εκκρεμότητα ή να αντιμετωπίσει τη δυσλειτουργία που θα της προκαλούσε η απουσία των τεσσάρων υπαλλήλων. Εξάλλου, το ανώτατο δικαστήριο έλαβε υπόψη ότι η ανώνυμη εταιρία είχε ασφαλίσει σε ιδιωτική εταιρία το προσωπικό και είχε χορηγήσει κινητό τηλέφωνο σε όσους έκαναν εξωτερικές εργασίες, καλύπτοντας τα τηλεπικοινωνιακά έξοδά τους.
Α.Π.: Εντός των ορίων της καλής πίστης και των χρηστών ηθών πρέπει να γίνεται η επίσχεση εργασίας
