Σύμφωνη με το άρθρο 24 του Συντάγματος έκρινε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι είναι η διάταξη του Ν. 2145/1993 που προβλέπει ειδική αποζημίωση για τη διατήρηση αυθαιρέτων κτισμάτων εντός δάσους, δασικής ή αναδασωτέας έκτασης.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, με την υπ’ αριθμ. 4252/2009 απόφασή του, αναίρεσε απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία είχε ακυρωθεί πρωτόκολλο του δασάρχη Πεντέλης για την επιβολή ειδικής αποζημίωσης ύψους 32.071 ευρώ εξαιτίας της διατήρησης αυθαίρετου κτίσματος σε αναδασωτέα έκταση στη θέση Ζαβερδέλλα του δήμου Φυλής. Στο σκεπτικό του, το ΣτΕ αναφέρει ότι η αποζημίωση που προβλέπει ο νόμος για τέτοιες περιπτώσεις έχει ως στόχο την αποτροπή ανέγερσης αυθαιρέτων εντός δασών, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων, καθιστώντας έτσι ασύμφορη οικονομικά τη διατήρησή τους. Προσθέτει δε ότι η αποζημίωση μπορεί να επιβληθεί στα αυθαίρετα που έχουν ανεγερθεί είτε πριν είτε μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 2145/1993. Στην πρώτη περίπτωση –δηλαδή, για αυθαίρετα που κτίστηκαν προτού δημοσιευθεί ο νόμος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως– η ειδική αποζημίωση θα αφορά χρονικά διαστήματα διατήρησης των αυθαιρέτων μετά το 1993.