Η New Media Online, εταιρία εγκατεστημένη στο Innsbruck της Αυστρίας, εκμεταλλεύεται τη διαδικτυακή εφημερίδα «Tiroler Tageszeitung online» (www.tt.com). Ο ιστότοπος αυτός περιλαμβάνει κυρίως άρθρα του γραπτού τύπου. Ωστόσο, κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών (2012), ένας σύνδεσμος με τον τίτλο «βίντεο» παρέπεμπε σε ενότητα από την οποία ήταν δυνατή, με τη βοήθεια ενός καταλόγου αναζητήσεως, η πρόσβαση σε περισσότερα από 300 βίντεο. Τα βίντεο αυτά, χρονικής διάρκειας κυμαινόμενης από 30 δευτερόλεπτα μέχρι περισσότερα λεπτά, αφορούσαν διάφορα θέματα, όπως τοπικές εκδηλώσεις και γεγονότα, ερωτήσεις προς περαστικούς για επίκαιρα θέματα, αθλητικές διοργανώσεις, δείγματα ταινιών, οδηγίες χειροτεχνίας για παιδιά, ή βίντεο αναγνωστών επιλεγμένα από τη σύνταξη. Ελάχιστα από τα εν λόγω βίντεο είχαν σχέση με τα άρθρα τα οποία περιλαμβάνονταν στον δικτυακό τόπο της εφημερίδας. Εκτός αυτού, ορισμένα βίντεο αποτελούσαν παραγωγή του περιφερειακού τηλεοπτικού οργανισμού Tirol TV, η πρόσβαση δε σε αυτά ήταν εφικτή και από την ιστοσελίδα του εν λόγω οργανισμού.
Κατά την αυστριακή αρχή επικοινωνιών (KommAustria), ο εν λόγω δικτυακός τόπος «βίντεο», συνιστά κατά παραγγελία παροχή οπτικοακουστικών υπηρεσιών, η οποία υπόκειται, στην Αυστρία, σε υποχρέωση κοινοποιήσεως. Κατόπιν τούτου, η New Media Online προσέφυγε ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου της Αυστρίας, το οποίο και ζήτησε την συνδρομή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην ερμηνεία της σχετικής Οδηγίας. Η σχετική Οδηγία αποβλέπει, μεταξύ άλλων, στην προστασία των καταναλωτών και, ειδικότερα, των ανηλίκων. Ως εκ τούτου, καθορίζει τις απαιτήσεις που πρέπει να τηρούν οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων, ιδιαιτέρως όσον αφορά τις εμπορικές ανακοινώσεις και τη χορηγία.
Κατά την Οδηγία, οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων συνιστούν είτε τηλεοπτικές εκπομπές είτε κατά παραγγελία υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων. Επιπλέον, κύριος σκοπός τους είναι η παροχή προγραμμάτων με σκοπό την ενημέρωση, την ψυχαγωγία ή την εκπαίδευση του ευρέος κοινού. Η Οδηγία προβλέπει ρητώς ότι ηλεκτρονική μορφή των εφημερίδων και των περιοδικών εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της.
Με τη σημερινή του απόφαση [PDF], το Δικαστήριο απαντά, πρώτον, ότι η διάθεση βίντεο μικρής χρονικής διάρκειας, σε επιμέρους δικτυακό τόπο της ιστοσελίδας εφημερίδας, με τα οποία παρουσιάζονται σύντομα στιγμιότυπα τοπικών ειδήσεων, αθλητικών ανταποκρίσεων και ψυχαγωγίας εμπίπτει στην έννοια του «προγράμματος» της Οδηγίας.
Το Δικαστήριο επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η χρονική διάρκεια των βίντεο δεν ασκεί επιρροή και ότι ο τρόπος επιλογής των επίμαχων βίντεο δεν διαφέρει από τον προτεινόμενο στο πλαίσιο των κατά παραγγελία υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων. Επιπλέον, βίντεο όπως τα επίμαχα, ανταγωνίζονται τις υπηρεσίες ενημέρωσης που προσφέρουν οι περιφερειακοί τηλεοπτικοί οργανισμοί καθώς και τις υπηρεσίες των μουσικών και αθλητικών τηλεοπτικών σταθμών αλλά και των ψυχαγωγικών εκπομπών. Ο σκοπός της Οδηγίας συνίσταται ακριβώς στο να εξασφαλιστεί ότι, σε ένα ιδιαιτέρως ανταγωνιστικό περιβάλλον μέσων μαζικής ενημέρωσης, εφαρμόζονται οι ίδιοι κανόνες στους φορείς που απευθύνονται στο ίδιο κοινό και αποτρέπεται το ενδεχόμενο οι κατά παραγγελία υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων, όπως η επίμαχη συλλογή βίντεο, να ανταγωνίζονται με αθέμιτο τρόπο την παραδοσιακή τηλεόραση.
Δεύτερον, το Δικαστήριο απαντά ότι, κατά την εκτίμηση του κύριου σκοπού μιας υπηρεσίας διαθέσεως βίντεο, η οποία παρέχεται στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής εκδόσεως εφημερίδας, πρέπει να εξετάζεται το ζήτημα αν η υπηρεσία αυτή έχει αυτοτελές περιεχόμενο και λειτουργία, σε σχέση με το περιεχόμενο και τη λειτουργία της δημοσιογραφικής δραστηριότητας του εκμεταλλευόμενου τον οικείο διαδικτυακό τόπο, ή αν είναι απλώς αναπόσπαστο συμπλήρωμα της δραστηριότητας αυτής, ειδικότερα λόγω της συνάφειας που παρουσιάζει η προσφορά οπτικοακουστικού υλικού με αυτήν του γραπτού κειμένου. Η εν λόγω εκτίμηση απόκειται στο Verwaltungsgerichtshof (Διοικητικό Δικαστήριο της Αυστρίας).
Συναφώς, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι η ηλεκτρονική έκδοση εφημερίδας, παρά τα οπτικοακουστικά στοιχεία που περιέχει, δεν πρέπει να θεωρείται οπτικοακουστική υπηρεσία όταν τα εν λόγω στοιχεία είναι παρεπόμενα και χρησιμεύουν αποκλειστικά ως συμπλήρωμα της προσφοράς άρθρων του γραπτού τύπου.
Εντούτοις, το Δικαστήριο εκτιμά ότι οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει κατά κανόνα να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας για τον λόγο και μόνον ότι ο έχων την εκμετάλλευση του διαδικτυακού τόπου στον οποίο ενσωματώνεται η οικεία υπηρεσία, διατηρεί εταιρία εκδόσεως ηλεκτρονικής εφημερίδας. Ένα τμήμα που περιέχει βίντεο και το οποίο, στο πλαίσιο ενός ενιαίου διαδικτυακού τόπου, πληροί τις απαιτούμενες προϋποθέσεις ώστε να χαρακτηριστεί κατά παραγγελία υπηρεσία οπτικοακουστικών μέσων δεν χάνει το χαρακτηριστικό αυτό για τον μοναδικό λόγο ότι η πρόσβαση σε αυτό είναι δυνατή από τον διαδικτυακό τόπο εφημερίδας ή ότι προτείνεται στο πλαίσιο του εν λόγω διαδικτυακού τόπου.
Στην υπό κρίση υπόθεση, προκύπτει ότι ελάχιστα άρθρα του τύπου σχετίζονται με τα επίμαχα μαγνητοσκοπημένα στιγμιότυπα. Εκτός αυτού, το κοινό μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση και να παρακολουθήσει τα περισσότερα από αυτά τα βίντεο ανεξαρτήτως από το αν το ίδιο κοινό συμβουλεύεται ή όχι τα άρθρα της ηλεκτρονικής εκδόσεως της εφημερίδας. Τα στοιχεία αυτά υποδηλώνουν ότι η επίμαχη υπηρεσία θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έχει αυτοτελές περιεχόμενο και λειτουργία, σε σχέση με το περιεχόμενο και τη λειτουργία της δημοσιογραφικής δραστηριότητας της New Media Online και, ως εκ τούτου, ότι συνιστά υπηρεσία διακριτή από τις λοιπές υπηρεσίες που η εταιρία αυτή προσφέρει. Η εκτίμηση όμως αυτή απόκειται στο Verwaltungsgerichtshof (Διοικητικό Δικαστήριο της Αυστρίας).
