spot_img
spot_img
ΑρχικήLaw NewsΔιεθνήΚαταδίκη του Λουξεμβούργου για μη ορθή μεταφορά της οδηγίας για την επεξεργασία...

Καταδίκη του Λουξεμβούργου για μη ορθή μεταφορά της οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων

spot_img
spot_img
spot_img

Η δικαστική απόφαση αφορούσε τη μη ορθή μεταφορά της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (EE L 135, σ. 40).

Το Ευρωπαικό Δικαστήριο επιβάλλει με την απόφασή του την καταβολή κατ’ αποκοπήν ποσού 2 εκατομμυρίων ευρώ και χρηματικής ποινής 2 800 ευρώ ανά ημέρα καθυστερήσεως στην εφαρμογή των μέτρων που απαιτούνται για τη συμμόρφωση προς την πρώτη δικαστική απόφαση του 2006 μέχρι την πλήρη εκτέλεση της σήμερον εκδοθείσας δεύτερης αποφάσεως.

Η οδηγία του 19911 για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων αφορά τη συλλογή, την επεξεργασία και την απόρριψη αστικών λυμάτων από ορισμένους βιομηχανικούς τομείς. Σκοπός της είναι η προστασία του περιβάλλοντος από τις επιπτώσεις της απόρριψης των λυμάτων αυτών. Η οδηγία επέβαλλε, μεταξύ άλλων, στα κράτη μέλη να προσδιορίσουν, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1993, τις ευαίσθητες περιοχές σύμφωνα με τα προβλεπόμενα κριτήρια.

Περαιτέρω, τα κράτη-μέλη μεριμνούν ώστε, πριν από την απόρριψή τους σε ευαίσθητες περιοχές, τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα να υποβάλλονται, το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1998, σε επεξεργασία αυστηρότερη από αυτή που απαιτείται για τις λιγότερο ευαίσθητες περιοχές, όσον αφορά όλες τις απορρίψεις από οικισμούς με «ισοδύναμο πληθυσμού» άνω των 10 000. Ωστόσο, οι απαιτήσεις αυτές δεν εφαρμόζονται απαραίτητα στις ευαίσθητες περιοχές, όταν μπορεί να αποδειχθεί ότι το ελάχιστο ποσοστό μείωσης του συνολικού φορτίου από όλους τους σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων στην περιοχή αυτή είναι τουλάχιστον 75 % για τον ολικό φώσφορο και τουλάχιστον 75 % για το ολικό άζωτο.

Το 2005, η Κομισιόν άσκησε ενώπιον του Ευρωπαικού Δικαστηρίου την πρώτη προσφυγή λόγω παράβασης κατά του Λουξεμβούργου, για μη ορθή μεταφορά της οδηγίας. Με τη πρώτη απόφαση του 2006, το Ευρωπαικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι το Λουξεμβούργο που είχε ορίσει ολόκληρο το έδαφος του Μεγάλου Δουκάτου ως ευαίσθητη περιοχή, δεν ήταν σε θέση να αποδείξει ότι οι επιδόσεις των οκτώ από τους ένδεκα οικισμούς ήταν σύμφωνες προς την Oδηγία. Το 2011, αφού εκτίμησε ότι η χώρα εξακολουθούσε να μην έχει εκτελέσει τη δικαστική αυτή απόφαση του 2006, με έξι σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων να μην έχουν συμμορφωθεί στις απαιτήσεις της Oδηγίας, η Κομισιόν άσκησε τη δεύτερη προσφυγη. Πρότεινε στο Ευρωπαικό Δικαστήριο να καταδικάσει το Λουξεμβούργο σε χρηματική ποινή ύψους 11.340 ευρώ ανά ημέρα καθυστερήσης της εκτελέσης της πρώτης αποφάσης, από την ημέρα δημοσιεύσης της παρούσας αποφάσης μέχρι την ημερομηνία εκτελέσης της πρώτης απόφασης του 2006, και σε ημερήσιο κατ’ αποκοπήν ποσό 1.248 ευρώ, από την ημερομηνία δημοσίευσης της πρώτης.

Με την τελευταία του απόφαση, το Ευρωπαικό Δικαστήριο τονίζει ότι το Λουξεμβούργο αναγνώρισε ότι δεν είχε συμμορφωθεί με τα όσα επέτασσε η απόφαση του 2006, τουλάχιστον όσον αφορά δύο σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων και κατά συνέπεια παραβίασε τις υποχρεώσεις του όπως προκύπτουν από το δίκαιο της ΕΕ. Ετσι, η χώρα καταδικάστηκε στην καταβολή κατ’ αποκοπήν ποσού 2 εκατομμυρίων ευρώ.
 

spot_img

Lawjobs