Το Γ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 2358/2008 απόφασή του έκρινε ομόφωνα ότι είναι αντισυνταγματική η παράγραφος 15 του άρθρου 37 του Ν. 2519/1997 που αποβλέπει στην επαγγελματική αποκατάσταση των γιατρών του ΕΣΥ που χάνουν τη θέση τους από το αρμόδιο δευτεροβάθμιο συμβούλιο επιλογής.
Σύμφωνα με το ΣτΕ η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση «το ευμενές μέτρο της επαγγελματικής αποκατάστασης (επαναδιορισμός σε θέση ομοιόβαθμη με την απολεσθείσα) επιφυλάσσεται μόνο στους γιατρούς εκείνους που, πριν χάσουν τη θέση τους, υπηρετούσαν ήδη στο ΕΣΥ». Κατά συνέπεια -συνεχίζει η δικαστική απόφαση- «όσοι γιατροί, πριν από το διορισμό τους στο ΕΣΥ διατηρούσαν υπηρεσιακή σχέση με άλλο δημόσιο φορέα υγείας», όπως εκείνη η γιατρός που έχει προσφύγει στο ΣτΕ, «η οποία πριν το διορισμό της σε θέση του κλάδου γιατρών του ΕΣΥ, ήταν γιατρός πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης στο ΙΚΑ, δεν μπορούν να τύχουν της επίμαχης νομοθετικής ευνοϊκής μεταχείρισης».
Η δικαστική απόφαση αναφέρει ακόμα: «Με το κριτήριο όμως αυτό, δηλαδή της προέλευσης από τον κλάδο γιατρών του ΕΣΥ και μόνο, εισάγεται διαφορετική μεταχείριση μεταξύ δύο κατηγοριών γιατρών (ήτοι γιατροί πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης του ΕΣΥ και γιατροί πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης άλλου δημόσιου φορέα υγείας, εν προκειμένω του ΙΚΑ) που τελούν υπό τις αυτές ή παρόμοιες συνθήκες ως προς τον τρόπο εργασίας, τα καθήκοντα, την εξέλιξη και τις αποδοχές τους».
Συνεπώς, προσθέτει η απόφαση του ΣτΕ, «η εξαίρεση από την εν λόγω ευνοϊκή ρύθμιση των γιατρών πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης που δεν προέρχονται από το ΕΣΥ, αλλά από άλλον δημόσιο φορέα υγείας, αντίκειται κατά την ομόφωνη γνώμη, στην καθιερούμενη με το άρθρο 4 παράγραφος 1 του Συντάγματος αρχή της ισότητας, δεδομένου ότι δεν συντρέχει αποχρών λόγος δημοσίου συμφέροντος που να δικαιολογεί την εξαίρεση αυτή».
Το Γ΄ Τμήμα έκρινε ακόμη ότι το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών που αποφάνθηκε το ίδιο, ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο, απορρίπτοντας τη σχετική έφεση του υπουργείου Υγείας ως αβάσιμη.
Στο ΣτΕ είχε προσφύγει διευθύντρια του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Λευκάδας. Όμως, λόγω της αντισυνταγματικότητας, το Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ παρέπεμψε την υπόθεση στην Ολομέλεια του ΣτΕ για οριστική κρίση.
