spot_img
spot_img
ΑρχικήLaw NewsΕλλάδαΣτΕ: Αντισυνταγματικός ο πρώτος νόμος για τα αυθαίρετα

ΣτΕ: Αντισυνταγματικός ο πρώτος νόμος για τα αυθαίρετα

spot_img
spot_img
spot_img

Δημοσιεύτηκε η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, σχετικά με το νόμο περί αυθαιρέτων του 2011, σύμφωνα με την οποία, οι ρυθμίσεις για τη διαδικασία «τακτοποίησης» των αυθεραίτων είναι αντισυνταγματικές.

Το ΣτΕ, πραγματοποιώντας μια αναδρομή στη σχετική νομολογία του, υπενθυμίζει την υπ’ αριθ. 1876/1980 απόφασή του, με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματικός ο Ν.720/1977, καθώς και τις αποφάσεις 3500/09, 3921/10, βάσει των οποίων κρίθηκε αντισυνταγματικός ο Ν.3044/2002.

Ερμηνεύοντας το άρθρο 24 του Συντάγματος, το ΣτΕ αναφέρει μία ακόμη φορά, ότι η οικιστική ανάπτυξη πρέπει να βασίζεται σε χωροταξικό σχεδιασμό, ώστε να διασφαλίζεται η λειτουργικότητα των οικισμών και να εξασφαλίζονται καλύτεροι όροι διαβίωσης για τους κατοίκους. Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά από τους Συμβούλους, «η νομιμοποίηση (ή η οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση) αυθαιρέτων ανατρέπει και νοθεύει τον ορθολογικό σχεδιασμό».

Σύμφωνα με την απόφαση, έχει κριθεί, ότι είναι συνταγματικά ανεκτή η δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση, αυθαιρέτων κτισμάτων που έχουν οικοδομηθεί πριν το 1975, αλλά μόνο ως εξαιρετική ρύθμιση και υπό όρους, δεδομένου ότι «η εξαίρεση από την κατεδάφιση συνεπάγεται νόθευση και συνεχή ανατροπή του σχεδιασμού και επομένως επιδείνωση των όρων διαβίωσης». Επισημαίνεται μάλιστα, ότι «οι προϋποθέσεις εξαίρεσης από την κατεδάφιση ενός κτίσματος πρέπει να συναρτώνται με την πολεοδομική επιβάρυνση της περιοχής και να μην εξετάζεται μόνο σε σχέση με το συγκεκριμένο ακίνητο».

Εξετάζοντας, τον επίμαχο Ν.4014/11, το ΣτΕ έκρινε, ότι παραβιάζει το άρ. 24 του Συντάγματος, καθώς δεν προβλέπεται εξατομικευμένη εξέταση κάθε αυθαίρετης οικοδομής, τόσο σε σχέση με το είδος και την ένταση της δόμησης, όσο και σε σχέση με το συνολικό περιβάλλον.

Ιδιαίτερο δε ενδιαφέρον παρουσιάζει το σημείο της απόφασης, κατά το οποίο το ΣτΕ δε δέχεται, ότι εισπρακτικοί και μόνο λόγοι μπορούν να θεμελιώσουν λόγο δημόσιου συμφέροντος που να δικαιολογεί μια τόσο δυσμενή για το περιβάλλον ρύθμιση. Τονίζεται δε, ότι οι δυσμενείς περιβαλλοντικές συνέπειες από την εφαρμογή της ρύθμισης δεν αναιρούνται από το «πράσινο ισοζύγιο», καθώς οι πόροι και οι δυνατότητες του Πράσινου Ταμείου έχουν μειωθεί δραστικά.

Σημειώνεται, ότι σύμφωνα με την άποψη της μειοψηφίας, οι ρυθμίσεις του Ν.4014/11 θα μπορούσαν να είναι συνταγματικώς ανεκτές εφόσον προβλεπόταν η άμεση κατεδάφιση όσων ακινήτων δεν μπορούσαν να ενταχθούν στο νόμο και εφόσον τα έσοδα του Πράσινου Ταμείου προορίζονταν αποκλειστικά για τη δημιουργία νέων κοινόχρηστων χώρων.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, από την πλευρά του, δήλωσε, ότι η απόφαση αφορά τις διατάξεις του Ν.4014/2011 περί αυθαιρέτων, οι οποίες έχουν ήδη παύσει να ισχύουν και ότι ο νέος Ν. 4178/2013, που ήδη εφαρμόζεται, κινείται στο πλαίσιο της νομολογίας του ΣτΕ και αντιμετωπίζει υπό εντελώς διαφορετικό πρίσμα το ακανθώδες ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης.

spot_img

Lawjobs