Προκειμένου να αποκλείσει εταιρία από τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων της Ένωσης, ο διατάκτης πρέπει να αξιολογεί κατά τρόπο συγκεκριμένο και εξατομικευμένο τη συμπεριφορά του επιχειρηματία τον οποίο αφορά το οικείο μέτρο.
Το 2009 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κίνησε διαδικασία σύναψης σύμβασης δημοσίων έργων για τον εκσυγχρονισμό ενός έργου. Ανέθεσε τη σύμβαση στην TP και μία δεύτερη εταιρία, οι οποίες είχαν συνάψει προηγουμένως μεταξύ τους σύμβαση κοινοπραξίας. Κατά το πέρας των εργασιών, η Επιτροπή, διαπιστώνοντας ορισμένες δυσλειτουργίες του έργου, τους κοινοποίησε πρόωρη καταγγελία της σύμβασης. Επιπλέον, κίνησε διαδικασία διαιτησίας υπό την αιγίδα του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου. Το διαιτητικό δικαστήριο υποχρέωσε τις δύο εταιρίες να καταβάλουν από κοινού και εις ολόκληρον στην Ευρωπαϊκή Ένωση ποσό που αντιστοιχούσε στο αναγκαίο κόστος επισκευής του έργου. Χαρακτήρισε επίσης τη συμπεριφορά της κοινοπραξίας ως βαριά αμέλεια.
Τον Οκτώβριο του 2022, η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση με την οποία η εταιρία TP αποκλείστηκε για χρονικό διάστημα δύο ετών από τη συμμετοχή στις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων. Ο δημοσιονομικός κανονισμός 2018 1 προβλέπει συναφώς ότι ο αρμόδιος διατάκτης μπορεί να αποκλείσει πρόσωπο ή οντότητα όταν, μεταξύ άλλων, έχουν σημειωθεί σοβαρές παραλείψεις του προσώπου ή της οντότητας όσον αφορά τη συμμόρφωση προς βασικές υποχρεώσεις κατά την εκτέλεση νομικών δεσμεύσεων χρηματοδοτούμενων από τον προϋπολογισμό της Ένωσης. Προκειμένου να διαπιστώσει τέτοια παράβαση υποχρεώσεων, η Επιτροπή στηρίχθηκε στην από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνη της εταιρίας TP ως μέλους της κοινοπραξίας.
Η TP προσέφυγε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής.
Το Γενικό Δικαστήριο εκτιμά κατ’ αρχάς ότι η διαπίστωση παράβασης των συμβατικών υποχρεώσεων δεν συνεπάγεται αυτομάτως τη λήψη μέτρου αποκλεισμού από τον αρμόδιο διατάκτη. Εν συνεχεία, επισημαίνει ότι ο αρμόδιος διατάκτης οφείλει, πριν λάβει μέτρο αποκλεισμού έναντι του οικείου προσώπου ή οντότητας, να αξιολογήσει τη συμπεριφορά τους κατά τρόπο συγκεκριμένο και εξατομικευμένο, υπό το πρίσμα όλων των κρίσιμων στοιχείων.
Δεδομένου ότι, εν προκειμένω, η Επιτροπή περιορίστηκε να στηριχθεί στην από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνη της εταιρίας TP ως μέλους της κοινοπραξίας, χωρίς να λάβει υπόψη την ατομική της συμπεριφορά, το Γενικό Δικαστήριο ακυρώνει την απόφαση της Επιτροπής.