[ ΔΠΑ 14718/2020 – 8ο Τμήμα ]
Ειδικότερα, η προσκομιζόμενη από το καθ’ ου (Κ.Ε.Α.Ο.) ατομική ειδοποίηση προς τον ανακόπτοντα, αφενός περιλαμβάνει γνωστοποίηση μόνο μέρους των ανωτέρω οφειλών για τις οποίες επιβλήθηκαν οι ένδικες κατασχέσεις, …, αφετέρου δεν συνοδεύεται από προσκόμιση από το καθ’ ου της έγγραφης αποτύπωσης της ημερομηνίας ηλεκτρονικής πρόσβασης του ανακόπτοντος στο περιεχόμενό της ως άνω ηλεκτρονικής ενημέρωσης. Επομένως, αναπόδεικτα ισχυρίζεται το καθ’ ου ότι ο ανακόπτων έχει λάβει γνώση των ένδικων οφειλών. Εξάλλου, η ρύθμιση των ένδικων οφειλών δεν αποτελεί στοιχείο από το οποίο δύναται να συναχθεί η πλήρης γνώση του ανακόπτοντος για την σε βάρος του διαδικασία είσπραξης αναφορικά με τις ένδικες οφειλές, καθώς κρίσιμο γεγονός δεν είναι μόνο η γνώση της εν ευρεία εννοία βεβαίωσης του χρέους, δηλαδή, της ύπαρξης της οφειλής, αλλά της εν στενή εννοία βεβαίωσης του χρέους, δηλαδή της διενέργειας της ταμειακής βεβαίωσης και της συνεπαγόμενης έναρξης της εκτέλεσης (ΔΕφΠειρ 692/2017, ΔΕφΑθ 5893/2013).
[ΔΠΑ 15351/2020 – 23ο Τμήμα ]
Αναγκαία προϋπόθεση για τη λήψη οποιοδήποτε μέτρου αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος οφειλέτη, συνιστά η προηγούμενη έκδοση και νόμιμη κοινοποίηση προς αυτόν της ατομικής ειδοποίησης, προκειμένου αυτός να λάβει εγκαίρως γνώση των σχετικών με το χρέος του ταμειακών βεβαιώσεων και είτε να ζητήσει προσωρινή και οριστική δικαστική προστασία έναντι αυτών είτε να προβεί σε εξόφληση των οφειλών του, η δε παράλειψη της κοινοποίησης αυτής – εφόσον την επικαλείται ο οφειλέτης – καθιστά άκυρη τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου αναγκαστικής εκτέλεσης. Στην προκειμένη δε περίπτωση, η προσκομιζόμενη από το καθ’ ου … ατομική ειδοποίηση, παρότι απευθύνεται στον ανακόπτοντα δεν συνοδεύεται από κάποιο αποδεικτικό στοιχείο περί της κοινοποίησής του προς αυτόν (π.χ. έκθεση επίδοσης αυτής ή απόδειξη παραλαβής συστημένης επιστολής) και επομένως δεν προκύπτει ότι περιήλθε σε γνώση του ανακόπτοντος η διενέργεια των οικείων ταμειακών βεβαιώσεων πριν επιβληθεί σε βάρος του η ένδικη κατάσχεση.
[ ΔΠΑ 7055/2020 – 15ο Τμήμα ]
Η καθιέρωση στο άρθρο 5 του Κ.Φ.Δ. τεκμηρίου κοινοποίησης μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών από την ημέρα αποστολής συστημένης αποστολής, εάν η ταχυδρομική διεύθυνση του παραλήπτη βρίσκεται στην Ελλάδα, μετά την οποία να συνάγεται η πλήρης γνώση του περιεχομένου της ατομικής ειδοποίησης, πρέπει να ερμηνευτεί, στο πλαίσιο των προμνησθέντων άρθρων του Συντάγματος και της Ε.Σ.Δ.Α., ως καθιέρωση μαχητού τεκμηρίου, υπό το φως και της πάγιας νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, από την οποία συνάγεται ότι η ύπαρξη αμάχητων τεκμηρίων αντιβαίνει το συνταγματικώς κατοχυρωμένο ατομικό δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας και δεν προσβάλλεται το προαναφερθέν δικαίωμα μόνο όταν το θεσπιζόμενο τεκμήριο είναι μαχητό, όταν προβλέπεται δηλαδή η δυνατότητα του φορολογούμενου να προσκομίσει αντίθετες αποδείξεις. Κατ’ ακολουθία, ο ανακόπτων δύναται να αμφισβητήσει ότι έλαβε χώρα κοινοποίηση και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει, πάντως, να προκύπτει και να αποδεικνύεται, είτε από το σώμα της ατομικής ειδοποίησης είτε από τα στοιχεία του φακέλου, η ημερομηνία επίδοσής της από τη Φορολογική Διοίκηση.
Η δε προσκόμιση εκτυπωμένων σελίδων του ηλεκτρονικού αρχείου που τηρεί η επισπεύδουσα αρχή, η οποία φέρει το σχετικό βάρος απόδειξης, πιστοποιεί τη σύνταξη, αλλά όχι και την κοινοποίηση των προ της εκτέλεσης ατομικών ειδοποιήσεων (πρβλ. ΔΕφΑθ 4070/2013).
Συναφώς, για να είναι έγκυρη η με συστημένη επιστολή επίδοση της πράξης που εκδίδεται από τη Φορολογική Διοίκηση, πρέπει να συντάσσεται από τα όργανα των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛ.ΤΑ.) απόδειξη (αποδεικτικό) παραλαβής, που πρέπει να περιλαμβάνει ορισμένα ουσιώδη στοιχεία, όπως είναι ο αριθμός της επιδοθείσας πράξης, η ημέρα και ώρα επίδοσης, καθώς και τα ονοματεπώνυμα και η υπογραφή του επιδίδοντος οργάνου και αυτού που την παρέλαβε (πρβλ. ΣτΕ 169/2015 επταμ., βλ. ΔΕφΑθ 4357/2017), ώστε να μπορεί να συναχθεί με βεβαιότητα ότι η επιστολή επιδόθηκε νομίμως στον παραλήπτη της.”
Πηγή: Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών