Στην Ιταλία, οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτυακής διαμεσολάβησης και οι μηχανές αναζήτησης, όπως η Airbnb, η Expedia, η Google, η Amazon και Vacation Rentals, υπόκεινται σε ορισμένες υποχρεώσεις, βάσει εθνικών διατάξεων. Αυτές θεσπίστηκαν το 2020 και 2021, με δηλωμένο στόχο να διασφαλιστεί η επαρκής και αποτελεσματική εφαρμογή του κανονισμού για την προώθηση της δικαιοσύνης και διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες των επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης 1. Οι πάροχοι των εν λόγω υπηρεσιών πρέπει να, μεταξύ άλλων, να εγγράφονται σε μητρώο που τηρεί μια διοικητική αρχή (AGCOM), να διαβιβάζουν περιοδικά σε αυτήν ένα έγγραφο σχετικά με την οικονομική τους κατάσταση, να της παρέχουν μια σειρά από λεπτομερείς πληροφορίες και να της καταβάλλουν οικονομικό τέλος. Προβλέπονται κυρώσεις σε περίπτωση μη τήρησης των υποχρεώσεων αυτών.
Οι προαναφερθείσες εταιρείες αμφισβητούν τις υποχρεώσεις αυτές ενώπιον ιταλικού δικαστηρίου, με την αιτιολογία ότι η προκύπτουσα αύξηση των διοικητικών τελών είναι αντίθετη προς το δίκαιο της ΕΕ 2. Όλες αυτές οι εταιρείες -πλην της Expedia, η οποία εδρεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες – επικαλούνται την αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και υποστηρίζουν ότι υπόκεινται κυρίως στο νομικό σύστημα του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένες (στην προκειμένη περίπτωση, της Ιρλανδίας ή της Λουξεμβούργο). Ως εκ τούτου, θεωρούν ότι το ιταλικό δίκαιο δεν μπορεί να τους επιβάλει άλλες απαιτήσεις σχετικά με πρόσβαση στη δραστηριότητα των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας. Στο πλαίσιο αυτό, το ιταλικό δικαστήριο αποφάσισε να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο.
Το Δικαστήριο κρίνει ότι το δίκαιο της ΕΕ απαγορεύει μέτρα όπως αυτά που θέσπισε η Ιταλία.
Σύμφωνα με την οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο, είναι το κράτος μέλος καταγωγής της εταιρείας που παρέχει τις πληροφορίες υπηρεσιών της κοινωνίας των πληροφοριών, το οποίο ρυθμίζει την παροχή των υπηρεσιών αυτών. Τα κράτη µέλη προορισµού, δεσµευόµενα από την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, υποχρεούνται, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, να μην περιορίζουν την ελεύθερη παροχή των εν λόγω
υπηρεσιών. Συνεπώς, η Ιταλία δεν μπορεί να επιβάλει στους παρόχους των υπηρεσιών αυτών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλα κράτη μέλη πρόσθετες υποχρεώσεις οι οποίες, μολονότι απαιτούνται για την παροχή των υπηρεσιών αυτών στη χώρα αυτή, δεν επιβάλλονται στο κράτος μέλος εγκατάστασής τους.
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, οι υποχρεώσεις αυτές δεν εμπίπτουν στις εξαιρέσεις που επιτρέπει η οδηγία περί ηλεκτρονικού εμπορίου. Πρώτον, είναι, υπό την επιφύλαξη της εξακρίβωσης από το ιταλικό δικαστήριο, γενικής και αφηρημένης εφαρμογής.
Δεύτερον, δεν είναι αναγκαίες για την προστασία ενός από τους στόχους γενικού συμφέροντος που αναφέρονται στην εν λόγω οδηγία. Εξάλλου, η θέσπιση των υποχρεώσεων αυτών δεν δικαιολογείται από την πρόθεση, την οποία επικαλούνται οι ιταλικές αρχές, να εξασφαλίσουν την επαρκή και αποτελεσματική εφαρμογή του προαναφερθέντος κανονισμού.