Ένας ποδοσφαιριστής και ένας βελγικός σύλλογος αμφισβητούν τους κανόνες της UEFA και εκείνους της βελγικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας που απαιτούν έναν ελάχιστο αριθμό “ντόπιων παικτών” για να συμπεριληφθούν στις ομάδες. Το Δικαστήριο κρίνει ότι η απαίτηση αυτή μπορεί να παραβιάζει τόσο τους κανόνες ανταγωνισμού όσο και την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Ωστόσο, το εθνικό δικαστήριο που είναι αρμόδιο για
θα πρέπει να επαληθεύσει αν αυτό ισχύει ή όχι.
Η UEFA (Ένωση Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών) απαιτεί από τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους να έχουν έναν ελάχιστο αριθμό “εγχώριων” ποδοσφαιριστών.
παικτών στις ομάδες τους. Η βελγική ποδοσφαιρική ομοσπονδία (URBSFA) έχει υιοθετήσει παρόμοιους κανόνες. Και στις δύο περιπτώσεις, οι κανόνες ορίζουν τους “εγχώριους παίκτες” ως παίκτες που εκπαιδεύονται σε εθνικό επίπεδο, αν και οι κανόνες της UEFA αναφέρονται επίσης σε παίκτες που εκπαιδεύονται σε συγκεκριμένο σύλλογο.
Ένας επαγγελματίας παίκτης και ένας βελγικός σύλλογος (Royal Antwerp) αμφισβητούν τους κανόνες αυτούς ενώπιον βελγικού δικαστηρίου. Αυτό
αποφάσισε να υποβάλει ερωτήματα στο Δικαστήριο σχετικά με το θέμα αυτό.
Στην απόφασή του, το Δικαστήριο επιβεβαιώνει, πρώτον, ότι οι κανόνες της UEFA και της URBSFA εμπίπτουν στο δίκαιο της ΕΕ, δεδομένου ότι αφορούν την άσκηση οικονομικής και επαγγελματικής δραστηριότητας. Πρέπει επομένως να τηρούν τους κανόνες ανταγωνισμού και τις ελευθερίες κυκλοφορίας.
Όσον αφορά τους κανόνες ανταγωνισμού, το Δικαστήριο κρίνει στη συνέχεια ότι οι κανόνες για τους εγχώριους παίκτες θα μπορούσαν να έχουν ως αντικείμενο ή αποτέλεσμα τον περιορισμό της δυνατότητας των συλλόγων να ανταγωνίζονται μεταξύ τους με την πρόσληψη ταλαντούχων παικτών, ανεξαρτήτως του τόπου εκπαίδευσής τους. Το ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου είναι ένας τομέας όπου το ταλέντο και η αξία διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο.
Ωστόσο, εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να κρίνει αν οι κανόνες αυτοί περιορίζουν τον ανταγωνισμό, ως αποτέλεσμα των ίδιου του αντικειμένου τους ή λόγω των πραγματικών ή δυνητικών αποτελεσμάτων τους. Εάν αυτό αποδειχθεί ότι ισχύει, θα παραμείνει ωστόσο η UEFA και η URBSFA να αποδείξουν ότι οι κανόνες αυτοί μπορούν να δικαιολογηθούν υπό τους όρους που υπενθύμισε το Δικαστήριο στην απόφασή του.
Όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι εν λόγω κανόνες μπορούν να οδηγήσουν σε έμμεσες διακρίσεις, λόγω ιθαγένειας, εις βάρος παικτών προερχόμενων από άλλα κράτη μέλη. Ωστόσο, και εδώ η UEFA και η URBSFA μπορούν να αποδείξουν ότι οι εν λόγω κανόνες ενθαρρύνουν ωστόσο την πρόσληψη και την κατάρτιση και ότι είναι ανάλογοι προς τον σκοπό αυτό.