Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) κρίνοντας υπόθεση Γαλλίδας, στην οποία δεν επιτράπηκε να υιοθετήσει το παιδί της ομοφυλόφιλης συντρόφου της, με την οποία είχαν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Η Γαλλίδα επιχειρηματολόγησε ότι το δικαίωμά της να υιοθετήσει το παιδί που συνέλαβε με εξωσωματική γονιμοποίηση η σύντροφός της θεμελιώνεται στα άρθρα 8 και 14 της Σύμβασης, στα οποία ρυθμίζονται η προστασία της οικογενειακής ζωής και η απαγόρευση διακρίσεων.
Το δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της Γαλλίδας θεωρώντας ότι καθώς οι δύο γυναίκες ενώνονταν με σύμφωνο συμβίωσης και όχι με γάμο, δεν θεμελιωνόταν εξαρχής δικαίωμα υιοθεσίας. Μάλιστα δεν συνέτρεχε περίπτωση διακρίσεων σε βάρος του ομοφυλόφιλου ζευγαριού, αφού το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση των ετεροφυλόφιλων ζευγαριών που δεν είναι παντρεμένα, αλλά ενώνονται με σύμφωνο συμβίωσης.
Οι δικαστές προχώρησαν το δικανικό συλλογισμό ένα βήμα παραπέρα, διατυπώνοντας την γνώμη ότι η ΕΣΔΑ απαγορεύει μεν τις διακρίσεις, αλλά δεν επιβάλλει στα κράτη-μέρη να θεσμοθετήσουν το γάμο ή κάτι αντίστοιχο υπέρ των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Παραδεχόμενοι αυτό συμφώνησαν, λοιπόν, ότι είναι ανεκτή η ρύθμιση που απαγορεύει την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια που δεν έχουν παντρευτεί, ακόμη κι αν το πραγματικό γεγονός της έλλειψης γάμου οφείλεται στην απουσία σχετικής νομοθετικής πρόβλεψης και όχι στην απουσία βούλησης.
Η απόφαση έθιξε ένα ιδιαιτέρως επίκαιρο ζήτημα, αυτό των δικαιωμάτων –περιουσιακής και οικογενειακής φύσεως- των ομόφυλων ζευγαριών. Στη Γαλλία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, η κοινή γνώμη είναι διχασμένη όσον αφορά την πλήρη νομιμοποίηση του γάμου ομοφυλοφίλων, πράγμα που δείχνει ότι δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μία τόσο ριζική νομοθετική αλλαγή. Τον περασμένο Ιούνιο το γαλλικό Κοινοβούλιο καταψήφισε νομοσχέδιο με το οποίο προωθούνταν η νομιμοποίηση, ενώ τον Ιανουάριο το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας έκρινε ότι η μη νομιμοποίηση γάμου ομοφυλοφίλων δεν παραβιάζει το γαλλικό Σύνταγμα.