Η Αρχή Προστασίας ∆εδοµένων Προσωπικού Χαρακτήρα συνήλθε, µετά από πρόσκληση του Προέδρου της, σε τακτική συνεδρίαση στην έδρα της την 10-10-2017, σε συνέχεια της από 16-05-2017 συνεδρίασης, προκειµένου να εξετάσει την υπόθεση που αναφέρεται στο ιστορικό της παρούσας. Παρέστησαν ο Πρόεδρος, Κωνσταντίνος Μενουδάκος, και τα τακτικά µέλη Κωνσταντίνος Χριστοδούλου, Αντώνιος Συµβώνης, Σπύρος Βλαχόπουλος, Χαράλαµπος Ανθόπουλος, Ελένη Μαρτσούκου και το αναπληρωµατικό µέλος Ευάγγελος Παπακωνσταντίνου σε αντικατάσταση του τακτικού µέλους Κωνσταντίνου Λαµπρινουδάκη, ο οποίος, αν και εκλήθη νοµίµως εγγράφως, δεν προσήλθε λόγω κωλύµατος. Επίσης µετείχαν τα αναπληρωµατικά µέλη Χαράλαµπος Τσιλιώτης και Γεώργιος Νούσκαλης ως εισηγητές µε δικαίωµα ψήφου. 1 Στη συνεδρίαση, παρέστη επίσης, µε εντολή του Προέδρου, χωρίς δικαίωµα ψήφου, η Θεοδώρα Τουτζιαράκη, ειδικός επιστήµονας – νοµικός ελεγκτής, ως βοηθός εισηγητή, η οποία αποχώρησε µετά τη συζήτηση και πριν τη διάσκεψη και λήψη της απόφασης, και η Ειρήνη Παπαγεωργοπούλου, υπάλληλος του Τµήµατος ∆ιοικητικών Υποθέσεων, ως γραµµατέας.
Η Αρχή έλαβε υπόψη τα παρακάτω: Με την υπ’ αριθµ. πρωτ. Γ/ΕΙΣ/5428/06-09-2016 προσφυγή του προς την Αρχή, ο Α καταγγέλλει παράνοµη επεξεργασία προσωπικών του δεδοµένων από ιστοσελίδες ειδησεογραφικού χαρακτήρα. Ειδικότερα, ο προσφεύγων καταγγέλλει ότι στο από … δηµοσίευµα του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr» µε τίτλο … αναπαράγονται προσωπικές του αναρτήσεις σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης προκειµένου να σχολιαστεί το γεγονός της σύλληψής του µε την κατηγορία της ένταξης σε εγκληµατική οργάνωση. Κατόπιν τούτου, σύµφωνα µε τα καταγγελλόµενα, ο προσφεύγων έστειλε την από 15-07- 2013 επιστολή διαµαρτυρίας στο ιστολόγιο «dexiextrem.blogspot.gr», µε την οποία α) ενηµέρωσε ότι στις … εκδόθηκε η υπ’ αριθµ. … απόφαση του Τριµελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, µε την οποία απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες που του είχαν αποδοθεί και β) ζήτησε να αποσυρθεί από το ως άνω ιστολόγιο το εν λόγω δηµοσίευµα, καθώς, κατά την άποψή του, καθίσταται προσβλητικό απέναντι στο πρόσωπό του και στην επαγγελµατική του δραστηριότητα και δεν υφίσταται πλέον λόγος διατήρησής του. Περαιτέρω, ο προσφεύγων αναφέρει ότι, παρά τις επανειληµµένες οχλήσεις του, δεν έχει λάβει απάντηση σχετικά µε όσα ζήτησε µε την ως άνω επιστολή διαµαρτυρίας του. Τέλος, ο προσφεύγων επισηµαίνει ότι, µε βάση όλα τα παραπάνω, δεν υφίσταται πλέον νόµιµος λόγος διατήρησης του ως άνω δηµοσιεύµατος µετά την πάροδο τριών (3) ετών από την ολοκλήρωση της ποινικής διαδικασίας.
Στο πλαίσιο εξέτασης της ως άνω υπόθεσης, η Αρχή ζήτησε διευκρινίσεις από το ιστολόγιο «dexiextrem.blogspot.gr» µε το υπ’ αριθµ. πρωτ. Γ/ΕΞ/3043/11-04-2017 έγγραφο και δεν έλαβε έγγραφη απάντηση. Κατόπιν τούτου, ο υπεύθυνος επεξεργασίας και ο προσφεύγων κλήθηκαν σε ακρόαση ενώπιον της Ολοµέλειας της Αρχής µε τις υπ’ αριθµ. πρωτ. Γ/ΕΞ/3580/03-05-2017 και Γ/ΕΞ/3582/03-05-2017 κλήσεις, αντίστοιχα. Στη συνεδρίαση της 16-05-2017 προσήλθε µόνον ο προσφεύγων, ο οποίος εξέθεσε προφορικά τις απόψεις του, τις οποίες ανέπτυξε κατόπιν διεξοδικά µε το υπ’ αριθµ. πρωτ. Γ/ΕΙΣ/4249/30-05-2017 υπόµνηµά του. Ο υπεύθυνος του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr» δεν προσήλθε στην ανωτέρω συνεδρίαση ούτε υπέβαλε έγγραφο υπόµνηµα, έστειλε ωστόσο το υπ’ αριθµ. πρωτ. Γ/ΕΙΣ/6167/22-08-2017 ηλεκτρονικό µήνυµα µε το ακόλουθο περιεχόµενο: «Παρακαλώ ενηµερώστε µας για την όποια απόφασή σας προκειµένου να συµµορφωθούµε προς αυτή.»
Η Αρχή, µετά από εξέταση όλων των στοιχείων του φακέλου, αφού άκουσε τους εισηγητές και τη βοηθό εισηγητή, η οποία στη συνέχεια αποχώρησε, και κατόπιν διεξοδικής συζήτησης,
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
1. Την Αρχή έχουν κατ’ επανάληψη απασχολήσει υποθέσεις σύγκρουσης του δικαιώµατος προστασίας του ιδιωτικού βίου (άρθρο 9 παρ. 1 εδ. β΄ του Συντάγµατος) και των προσωπικών δεδοµένων (άρθρο 9A του Συντάγµατος) µε την ελευθερία της δηµοσιογραφικής πληροφόρησης (άρθρο 14 παρ. 1 και 2 του Συντάγµατος) και το δικαίωµα των πολιτών στην πληροφόρηση (άρθρο 5A του Συντάγµατος) 2 . Τα δικαιώµατα αυτά είναι συνταγµατικώς ισότιµα και ισοβαρή και, εποµένως, η άρση τυχόν σύγκρουσής τους δεν χωρεί µε αφηρηµένη και σταθερή αξιολογική ιεράρχησή τους. Ο εκτελεστικός νόµος του άρθρου 9A του Συντάγµατος (ν. 2472/1997) έχει θεσπίσει ορισµένα κριτήρια εναρµόνισης των δικαιωµάτων αυτών και επίλυσης των συγκρούσεων µεταξύ τους στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικότητας (βλ. άρθρο 5 παρ. 2 στοιχ. ε΄ και άρθρο 7 παρ. 2 στοιχ. ζ΄ του ν. 2472/1997), µε βάση τα οποία αξιολογούνται οι ειδικότερες περιστάσεις της κάθε συγκεκριµένης περίπτωσης. Σύµφωνα µε τη νοµολογία της Αρχής, είναι αναγκαία µία in concreto οριοθέτηση των πεδίων εφαρµογής των συγκρουόµενων δικαιωµάτων µε ad hoc στάθµιση των αντιτιθέµενων συµφερόντων και σύµφωνα µε την ερµηνευτική αρχή της πρακτικής αρµονίας και αναλογικής εξισορρόπησης. Ταυτόχρονα, πρέπει να εφαρµόζεται και η αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 Συντ.) µε τέτοιον τρόπο, ώστε τα προστατευόµενα αγαθά (ελευθερία του Τύπου, δικαίωµα των πολιτών στην πληροφόρηση και δικαίωµα στην προστασία της ιδιωτικής ζωής του ατόµου και στον πληροφοριακό αυτοκαθορισµό) να διατηρήσουν την κανονιστική τους εµβέλεια.
2. Κατά τους ορισµούς του άρθρου 2 στοιχ. α΄, β΄ και γ΄ του ν. 2472/1997 ευαίσθητα δεδοµένα είναι, µεταξύ άλλων, και τα δεδοµένα που είναι σχετικά µε ποινικές διώξεις ή καταδίκες ενός φυσικού προσώπου. Στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 2 στοιχ. β΄ του ν. 2472/1997 [όπως η διάταξη τροποποιήθηκε µε το άρθρο όγδοο παρ. 3 του ν. 3625/2007 (ΦΕΚ 290 Α’) και ίσχυε κατά το χρόνο της υπό κρίση επεξεργασίας, δηλ. στις 19-01-2012]3 προβλέπεται ότι «Ειδικά για τα σχετικά µε ποινικές διώξεις ή καταδίκες δύναται να επιτραπεί η δηµοσιοποίηση µόνον από την εισαγγελική αρχή για τα αδικήµατα που αναφέρονται στο εδάφιο β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 3 µε διάταξη του αρµόδιου Εισαγγελέα Πρωτοδικών ή του Εισαγγελέα Εφετών, εάν η υπόθεση εκκρεµεί στο Εφετείο. Η δηµοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσµιακών οµάδων και προς ευχερέστερη πραγµάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασµό των παραπάνω αδικηµάτων.». Τα εγκλήµατα αυτά, σύµφωνα µε το άρθρο 3 παρ. εδάφιο β΄ του ν. 2472/1997, είναι εκείνα που τιµωρούνται ως κακουργήµατα ή πληµµελήµατα µε δόλο και ιδίως «εγκλήµατα κατά της ζωής, κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της οικονοµικής εκµετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, κατά της προσωπικής ελευθερίας, κατά της ιδιοκτησίας, κατά των περιουσιακών δικαιωµάτων, παραβάσεων της νοµοθεσίας περί ναρκωτικών, επιβουλής της δηµόσιας τάξης, ως και τελούµενα σε βάρος ανηλίκων θυµάτων.». Με την ανωτέρω διάταξη η διενέργεια της συγκεκριµένης επεξεργασίας, δηλαδή της δηµοσιοποίησης προσωπικών δεδοµένων σχετικών µε ποινικές διώξεις ή καταδίκες και των λοιπών στοιχείων των κατηγορουµένων προσώπων, που συνδέονται µε αυτές, ανατίθεται στην Εισαγγελική Αρχή [βλ. Απόφαση 128/2012 της Αρχής, µετά την έκδοση της οποίας η σχετική διάταξη του άρθρου 2 στοιχ. β΄ εδάφιο δεύτερο του ν. 2472/1997 αντικαταστάθηκε µε το άρθρο 79 του ν. 4139/2013 (ΦΕΚ Α 74)].
3. Περαιτέρω, στο πεδίο εφαρµογής του ν. 2472/1997 (άρθρο 3 παρ. 1) εµπίπτουν, ως αυτοµατοποιηµένη επεξεργασία, η διάθεση σε ιστοσελίδες στο ∆ιαδίκτυο και οι δηµοσιεύσεις/αναρτήσεις σε ηλεκτρονικές εφηµερίδες, καθώς και η δηµοσίευση σε έντυπες εφηµερίδες, πολλώ δε µάλλον όταν οι τελευταίες διαθέτουν τα δηµοσιεύµατά τους και σε ηλεκτρονική µορφή στο ∆ιαδίκτυο (βλ. ενδεικτικά, Αποφάσεις 165/2012, 16/2015, 17/2015 και 41/2017). Επιπρόσθετα, η Αρχή έχει δεχθεί ότι η παράνοµη διάθεση προσωπικών δεδοµένων στο ∆ιαδίκτυο θίγει δυσανάλογα τα δικαιώµατα του υποκειµένου των δεδοµένων, διότι, λαµβάνοντας υπόψη τους ιδιαίτερους κινδύνους που συνδέονται µε τη φύση του ∆ιαδικτύου (ελεύθερη, καθολική και µη ελεγχόµενη πρόσβαση χωρίς χρονικό περιορισµό σε κάθε είδους πληροφορίες σχετικά µε ένα πρόσωπο), µέσω µιας τέτοιας επεξεργασίας το υποκείµενο των δεδοµένων συνδέεται για πάντα µε µια παρελθούσα συµπεριφορά του, ενώ παράλληλα οι σχετικές πληροφορίες καθίστανται εύκολα προσιτές σε οποιονδήποτε τις αναζητήσει (βλ. ιδίως Αποφάσεις της Αρχής υπ’ αριθµ. 165/2012 και 37/2015). Ως εκ τούτου, τα δεδοµένα αυτά µπορεί να χρησιµοποιηθούν και για άλλους σκοπούς πέραν της άσκησης του δηµοσιογραφικού επαγγέλµατος ή της ιστορικής έρευνας, π.χ. εµπορία πληροφοριών, έρευνα εργοδότη κατά τη διαδικασία πρόσληψης, δηµιουργία προφίλ.
4. Στο άρθρο 4 του ν. 2472/1997 ορίζονται οι βασικές αρχές της επεξεργασίας. Συγκεκριµένα, σύµφωνα µε το άρθρο 4 παρ. 1 του ν. 2472/1997, τα δεδοµένα προσωπικού χαρακτήρα για να τύχουν νόµιµης επεξεργασίας πρέπει: «α) Να συλλέγονται κατά τρόπο θεµιτό και νόµιµο για καθορισµένους, σαφείς και νόµιµους σκοπούς και να υφίστανται θεµιτή και νόµιµη επεξεργασία ενόψει των σκοπών αυτών. β) Να είναι συναφή, πρόσφορα, και όχι περισσότερα από όσα κάθε φορά απαιτείται εν όψει των σκοπών της επεξεργασίας, γ) Να είναι ακριβή και, εφόσον χρειάζεται, να υποβάλλονται σε ενηµέρωση. δ) Να διατηρούνται σε µορφή που να επιτρέπει τον προσδιορισµό της ταυτότητας των υποκειµένων τους µόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου που απαιτείται, κατά την κρίση της Αρχής, για την πραγµατοποίηση των σκοπών της συλλογής τους και της επεξεργασίας τους.». Οι διατάξεις αυτές του άρθρου 4 αφορούν προφανώς και την επεξεργασία προσωπικών δεδοµένων κατά την άσκηση του δηµοσιογραφικού επαγγέλµατος, αφού ο ν. 2472/1997 δεν εξαιρεί από το πεδίο εφαρµογής του τη δηµοσιογραφική δραστηριότητα, µε την επιφύλαξη των άρθρων 7 παρ. 2 στοιχ. ζ΄ και 11 παρ. 5 που περιέχουν ειδικότερες ρυθµίσεις για τα µέσα ενηµέρωσης. Ειδικά δε το άρθρο 4 παρ. 1 στοιχ. α΄ του ν. 2472/1997 δεν διακρίνει, ως προς τη νοµιµότητα της επεξεργασίας δεδοµένων που έχουν συλλεγεί µη νοµίµως, αν η κτήση τους έγινε από τον ίδιο τον δηµοσιογράφο ή τρίτον που αποτελεί την πηγή του δηµοσιογράφου. Εποµένως, είναι παράνοµη η επεξεργασία και χρήση προσωπικών δεδοµένων που αποκτήθηκαν παράνοµα είτε από τον ίδιο τον δηµοσιογράφο είτε µε τη συµµετοχή του (βλ. Απόφαση της Αρχής υπ’ αριθµ. 122/2012). Η επεξεργασία, όµως, και χρήση προσωπικών δεδοµένων που αποκτήθηκαν παράνοµα από τρίτον χωρίς τη συµµετοχή του δηµοσιογράφου, κρίνεται ως προς τη νοµιµότητά της µε βάση τις σταθµίσεις του άρθρου 5 παρ. 2 στοιχ. ε΄ στην περίπτωση των απλών δεδοµένων και του άρθρου 7 παρ. 2 στοιχ. ζ΄ στην περίπτωση των ευαίσθητων δεδοµένων. Στο πλαίσιο των σταθµίσεων αυτών λαµβάνεται υπόψη, µεταξύ και άλλων παραγόντων, κατά πόσον ο δηµοσιογράφος θα µπορούσε εύκολα να διαγνώσει την παράνοµη πρωτογενή κτήση των δεδοµένων. Η γνώση ή η δυνατότητα διάγνωσης της παράνοµης κτήσης καθαυτή δεν κωλύει την περαιτέρω δηµοσιογραφική επεξεργασία των δεδοµένων αυτών, αποτελεί πάντως θεµιτό κριτήριο στάθµισης ως προς την ευθύνη του δηµοσιογράφου και τις συνέπειες που απορρέουν από την παραβίαση του άρθρου 4 παρ. 1 στοιχ. α΄ του ν. 2472/1997 (βλ. Απόφαση της Αρχής υπ’ αριθµ. 41/2017). Ειδικά, δε, ως προς την επεξεργασία ευαίσθητων δεδοµένων σχετικά µε ποινικές διώξεις του υποκειµένου, πρέπει να λαµβάνεται υπόψιν το τεκµήριο της αθωότητας του κατηγορουµένου (άρθρο 6 παρ. 2 ΕΣ∆Α) σε συνδυασµό µε την συνταγµατικά κατοχυρωµένη αρχής της αναλογικότητας ως σταθµιστικού πλαισίου των µεγεθών αφενός του δικαιώµατος πληροφόρησης του κοινού και αφετέρου της προστασίας της προσωπικότητας του κατηγορουµένου (βλ. ΑΠ 1394/2012 ΕπισκΕ∆ 2013.313, ΕφΑθ 3808/2014, ΤΝΠ NOMOS, ΠΠρΑθ 2028/2015, ΤΝΠ NOMOS).
5. Η επεξεργασία προσωπικών δεδοµένων για δηµοσιογραφικούς σκοπούς επιτρέπεται αν υφίσταται δικαιολογηµένο ενδιαφέρον του κοινού για ενηµέρωση (άρθρο 5 παρ. 2 στοιχ. ε΄ σε συνδυασµό µε τα κριτήρια που θέτει το άρθρο 7 παρ. 2 στοιχ. ζ΄ του ν. 2472/1997 για την άσκηση του δηµοσιογραφικού λειτουργήµατος και εφαρµόζεται κατά µείζονα λόγο και στην περίπτωση των απλών δεδοµένων) 4 . Το δικαιολογηµένο ενδιαφέρον του κοινού για ενηµέρωση σχετικά µε τις εκδηλώσεις των δηµοσίων προσώπων, που συνδέεται µε την άσκηση δηµοσίου λειτουργήµατος ή αφορά τη διαχείριση συµφερόντων τρίτων, εντάσσεται στην έννοια του «υπέρτερου έννοµου συµφέροντος» κατά το άρθρο 5 παρ. 2 στοιχ. ε΄ του ν. 2472/1997, δεδοµένου ότι καλύπτει εκδηλώσεις δηµοσίων προσώπων5 , οι οποίες, ανεξάρτητα από τον τρόπο που γίνονται, µπορούν να θεωρηθούν ότι αφορούν την άσκηση ανατεθειµένης σε αυτούς δηµόσιας λειτουργίας, η οποία ως εκ της φύσεως και του είδους των εκπληρούµενων καθηκόντων υπόκειται σε δηµόσιο έλεγχο και κριτική (βλ. Αποφάσεις της Αρχής υπ’ αριθµ. 26/2007, 43/2007, 165/2012, 16/2015, 17/2015, 41/2017). Εξάλλου, η υποχρέωση ενηµέρωσης των υποκειµένων των δεδοµένων δεν υφίσταται όταν η συλλογή γίνεται αποκλειστικά για δηµοσιογραφικούς σκοπούς και αφορά σε δηµόσια πρόσωπα (άρθρο 11 παρ. 5 του ν. 2472/1997). Περαιτέρω, το άρθρο 13 του ν. 2472/1997 καθιερώνει το δικαίωµα αντίρρησης του υποκειµένου των δεδοµένων µε σκοπό αφενός να προστατευτεί το συµφέρον αυτού ως θιγόµενου, και αφετέρου να εξασφαλιστεί ο έλεγχος της νοµιµότητας της επεξεργασίας, η οποία πραγµατοποιείται (βλ., ενδεικτικά, Απόφαση 37/2015 της Αρχής).
6. Εν προκειµένω, στο από … δηµοσίευµα του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr», µε το οποίο σχολιάζονται προηγούµενα δηµοσιεύµατα άλλων ιστοσελίδων, αναφέρονται και στοιχεία που αφορούν στη σύλληψη του προσφεύγοντος στο πλαίσιο εισαγγελικής έρευνας σχετικά µε εγκληµατική οργάνωση (ονοµατεπώνυµο, επαγγελµατική ιδιότητα, γεγονός σύλληψης και κατηγορία). Συνεπώς, πρόκειται για εν µέρει αυτοµατοποιηµένη επεξεργασία, η οποία συνίσταται στη διάδοση προσωπικών δεδοµένων του προσφεύγοντος µέσω διαδικτύου (βλ. άρθρο 2 στοιχ. α΄, β΄, γ΄ και δ΄ σε συνδυασµό µε άρθρο 3 παρ. 1 του ν. 2472/1997 και ανωτέρω σκέψη 3). Ανεξάρτητα αν είχε επιτραπεί η δηµοσιοποίηση των ονοµάτων όλων των κατηγορουµένων, καθώς και των φερόµενων ως τελεσθεισών πράξεων από τον καθένα, µε ευθύνη της εισαγγελικής αρχής σύµφωνα µε τους όρους του άρθρου 2 στοιχ. β΄ εδάφιο δεύτερο του ν. 2472/1997, όπως ίσχυε κατά το χρόνο της υπό κρίση επεξεργασίας (δηλ. πριν από τη σχετική τροποποίηση µε το άρθρο 79 του ν. 4139/2013, βλ. ανωτέρω σκέψη 2), το οποίο δεν κατέστη δυνατό να διαπιστωθεί λόγω της παρέλευσης σηµαντικού χρονικού διαστήµατος (πάνω από τέσσερα έτη), από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η εν λόγω ανάρτηση συνδέεται µε µια είδηση δηµοσίου ενδιαφέροντος, η οποία αφορούσε στη σύλληψη πολλών προσώπων φερόµενων ως εµπλεκοµένων σε κύκλωµα τοκογλυφίας και εκβίασης µε βάση σχετική ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ., η οποία έλαβε ευρεία δηµοσιότητα την εποχή εκείνη6 , τα δε προσωπικά δεδοµένα όλων των εµπλεκοµένων (ονοµατεπώνυµα, επαγγελµατική ιδιότητα κλπ) είχαν δηµοσιευθεί πρωτογενώς από την Εφηµερίδα «Μακεδονία», η οποία όµως έχει αποσύρει το εν λόγω δηµοσίευµα από την ιστοσελίδα της µετά από εξώδικη όχληση του προσφεύγοντος.
7. Καταρχήν ο προσφεύγων δεν είναι δηµόσιο πρόσωπο (βλ. άρθρο 7 παρ. 2 εδ. ζ΄ του του ν. 2472/1997), ωστόσο αποτελεί πρόσωπο που, ως δικηγόρος, δηλ. πρόσωπο που ασκεί ρυθµιζόµενο επάγγελµα, συµµετέχει µε κρίσιµο ρόλο στη δηµόσια ζωή και, συγκεκριµένα, στην απονοµή της δικαιοσύνης υπό ευρεία έννοια7 (βλ. Απόφαση 83/2016 της Αρχής και Κατευθυντήριες Γραµµές της Οµάδας Εργασίας του Άρθρου 29 της Οδηγίας 95/46/ΕΚ σχετικά µε την εφαρµογή της απόφασης Google Spain, WP 225, 26-11-2014). Στην υπό κρίση περίπτωση, η επίµαχη ανάρτηση, µε την οποία, όπως προαναφέρθηκε, σχολιάζονται προηγούµενα δηµοσιεύµατα άλλων ιστοσελίδων, αναφέρεται στη σύλληψη του προσφεύγοντος στο πλαίσιο εισαγγελικής έρευνας σε βάρος του µε την κατηγορία της ένταξης σε εγκληµατική οργάνωση και της παροχής ουσιωδών πληροφοριών, δηλ. για έγκληµα επιβουλής της δηµόσιας τάξης (βλ. ΠΚ 187), συνεπώς η συγκεκριµένη είδηση συνδέεται µε την επαγγελµατική του ζωή ως δικηγόρου. Περαιτέρω, η επίµαχη πληροφορία, κατά πρώτον είναι παρωχηµένη σε σχέση µε το χρόνο δηµοσιεύσεώς της κατά το έτος 2012, και, στο µέτρο που ο προσφεύγων αθωώθηκε µε την έκδοση της υπ’ αριθµ. … απόφασης του Τριµελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, δηµιουργεί πλέον ανακριβή, ελλιπή και παραπλανητική εντύπωση για το πρόσωπό του. Αναφορικά δε µε το δικαίωµα αντίρρησης του προσφεύγοντος, διαπιστώνεται ότι ο υπεύθυνος του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr» δεν ικανοποίησε το δικαίωµα αυτό ούτε µε την έννοια της διαγραφής ούτε µε την έννοια της διόρθωσης ούτε καν µε την έννοια της αιτιολογηµένης απάντησης σύµφωνα µε τους όρους του άρθρου 13 παρ. 1 του ν. 2472/1997, καθώς ουδέποτε απάντησε στην από 15-07-2013 επιστολή διαµαρτυρίας του προσφεύγοντος, µε την οποία ο τελευταίος ενηµέρωσε για την έκδοση της αθωωτικής για το πρόσωπό του δικαστικής απόφασης (υπ’ αριθµ. … απόφαση του Τριµελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης) και ζήτησε να αποσυρθεί το εν λόγω δηµοσίευµα. Το δηµοσίευµα αυτό παραµένει διαθέσιµο στο ∆ιαδίκτυο για σηµαντικό χρονικό διάστηµα (πάνω από τρία έτη από την έκδοση της προαναφερόµενης αθωωτικής απόφασης), γεγονός που, όπως προαναφέρθηκε (βλ. ανωτέρω σκέψεις 3 και 6), θίγει δυσανάλογα τα δικαιώµατα του υποκειµένου των δεδοµένων, λαµβάνοντας υπόψη τους ιδιαίτερους κινδύνους που συνδέονται µε τη φύση του ∆ιαδικτύου (ελεύθερη, καθολική και µη ελεγχόµενη πρόσβαση χωρίς χρονικό περιορισµό σε κάθε είδους πληροφορίες σχετικά µε ένα πρόσωπο), καθώς µέσω µιας τέτοιας επεξεργασίας το υποκείµενο των δεδοµένων συνδέεται για πάντα µε µια παρελθούσα συµπεριφορά του, ενώ παράλληλα οι σχετικές ανακριβείς πλέον πληροφορίες καθίστανται εύκολα προσιτές σε οποιονδήποτε τις αναζητήσει. Συνεπώς, ο υπεύθυνος του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr» δεν ικανοποίησε το δικαίωµα αντίρρησης του προσφεύγοντος κατά τους όρους του άρθρου 13 του ν. 2472/1997, ως όφειλε, σύµφωνα µε τα ανωτέρω.
8. Με βάση όλα τα παραπάνω, η Αρχή, λαµβάνοντας υπόψη τη βαρύτητα των παραβάσεων των άρθρων 4, 5, 7 και 13 του ν. 2472/1997 που αποδείχθηκαν και της προσβολής που επήλθε από αυτές στο υποκείµενο όπως αυτή εκτέθηκε αναλυτικά ανωτέρω, κρίνει οµόφωνα ότι πρέπει να επιβληθεί η κατά το άρθρο 21 παρ.1 εδαφ. β΄ του ν. 2472/1997 κύρωση του προστίµου. Περαιτέρω, κρίνει κατά πλειοψηφία ότι το ύψος του προστίµου πρέπει να οριστεί σε δύο χιλιάδες (2.000) Ευρώ. Κατά την άποψη, όµως, δυο µελών, πρέπει να επιβληθεί πρόστιµο χιλίων (1.000) Ευρώ. Τέλος, η Αρχή κρίνει οµόφωνα ότι πρέπει να απευθυνθούν, σύµφωνα µε το άρθρο 19 παρ. 1 στοιχ. γ΄ του ν. 2472/1997, οι συστάσεις που αναφέρονται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Η Αρχή
1. Κρίνει οµόφωνα ότι η µέσω του υπό κρίση δηµοσιεύµατος του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr» διάδοση προσωπικών δεδοµένων του προσφεύγοντος έλαβε χώρα για χρονικό διάστηµα µεγαλύτερο από το αναγκαίο για την ενηµέρωση του κοινού για τη συγκεκριµένη είδηση µε την οποία συνδέθηκε, δεδοµένου µάλιστα ότι η επίµαχη πληροφορία, στο µέτρο που ο προσφεύγων αθωώθηκε δικαστικά, δηµιουργεί πλέον ανακριβή, ελλιπή και παραπλανητική εντύπωση για το πρόσωπό του για πάνω από τρία (3) έτη.
2. Κρίνει οµόφωνα ότι ο υπεύθυνος του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr» δεν ικανοποίησε το δικαίωµα αντίρρησης του προσφεύγοντος σύµφωνα µε τους όρους του άρθρου 13 του ν. 2472/1997 για τους λόγους που αναφέρονται ιδίως στις σκέψεις 6 και 7 της παρούσας.
3. Επιβάλλει, κατά πλειοψηφία, πρόστιµο ύψους δυο χιλιάδων (2.000) Ευρώ στον υπεύθυνο του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr» για τις ανωτέρω παραβάσεις. 4. Απευθύνει στον υπεύθυνο του ιστολογίου «dexiextrem.blogspot.gr» τις ακόλουθες συστάσεις:
i. Να αφαιρέσει το επίµαχο δηµοσίευµα ή να µεριµνήσει για τη διόρθωσή του µε δηµοσίευση της είδησης της έκδοσης της αθωωτικής για το πρόσωπο του προσφεύγοντος δικαστικής απόφασης και να ενηµερώσει σχετικά την Αρχή.
ii. Να ικανοποιεί εφεξής το δικαίωµα αντίρρησης των υποκειµένων των δεδοµένων αναφορικά µε τα δηµοσιεύµατα που αναρτά σύµφωνα µε τους όρους του άρθρου 13 του ν. 2472/1997, εφόσον συντρέχει περίπτωση µε αφαίρεση ολόκληρου του δηµοσιεύµατος ή των στοιχείων του ενδιαφερόµενου προσώπου, ή να απορρίπτει το σχετικό αίτηµα µε ειδική αιτιολογία, σε κάθε δε περίπτωση να απαντά εγγράφως εντός δεκαπέντε (15) ηµερών από την αίτηση του υποκειµένου των δεδοµένων προς το ιστολόγιο.
Ο Πρόεδρος Η Γραµµατέας
Κωνσταντίνος Μενουδάκος Ειρήνη Παπαγεωργοπούλου
——–
1 Βλ. άρθρο 7 παρ. 3 του Κανονισµού Λειτουργίας της Αρχής Προστασίας ∆εδοµένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΦΕΚ Β 336/2000), όπως αυτός τροποποιήθηκε µε τις µε αριθ. πρωτ. Γ/ΕΞ/2015/22-04-2008 (ΦΕΚ Β 859) και Γ/ΕΞ/3082/03-05-2011 (ΦΕΚ Β 989) Αποφάσεις της Αρχής.
2 Βλ. ενδεικτικά τις Αποφάσεις της Αρχής 100/2000, 24/2005, 25/2005, 26/2007, 43/2007, 58/2007, 17/2008, 36/2012, 165/2012, 16/2015, 17/2015, 41/2017, διαθέσιµες στην ιστοσελίδα της Αρχής www.dpa.gr / Αποφάσεις.
3 Η διάταξη αντικαταστάθηκε εκ νέου µε το άρθρο 79 του ν. 4139/2013 (ΦΕΚ Α 74) και ισχύει σήµερα ως ακολούθως: «Ειδικά για τα σχετικά µε ποινικές διώξεις ή καταδίκες δύναται να επιτραπεί η δηµοσιοποίηση µόνον από την εισαγγελική αρχή για τα αδικήµατα που αναφέρονται στο εδάφιο β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 3 µε διάταξη του αρµόδιου Εισαγγελέα Πρωτοδικών ή του Εισαγγελέα Εφετών, εάν η υπόθεση εκκρεµεί στο Εφετείο. Η διάταξη πρέπει να είναι ειδικώς και πλήρως αιτιολογηµένη, να προσδιορίζει τον τρόπο δηµοσιοποίησης και το χρονικό διάστηµα που θα διαρκέσει. Η δηµοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσµιακών οµάδων και προς ευχερέστερη πραγµάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασµό των παραπάνω αδικηµάτων. Κατά της εισαγγελικής διάταξης επιτρέπεται προσφυγή εντός 2 ηµερών από τη γνωστοποίηση στον κατηγορούµενο ή κατάδικο ενώπιον του Προϊστάµενου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών ή του Προϊστάµενου της Εισαγγελίας Εφετών, εάν η υπόθεση εκκρεµεί στο Εφετείο, ο οποίος αποφαίνεται εντός 2 ηµερών. Μέχρι να αποφανθεί ο αρµόδιος Εισαγγελέας απαγορεύεται η εκτέλεση της διάταξης και η δηµοσιοποίηση δεδοµένων.».
4 Σηµειώνεται ότι η Αρχή δεν εφαρµόζει τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 στοιχ. ζ΄ του ν. 2472/1997, στο µέτρο που αυτή απαιτεί άδεια της Αρχής για την επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδοµένων κατά την άσκηση του δηµοσιογραφικού επαγγέλµατος. Και τούτο, διότι η από τη διάταξη αυτή απαιτούµενη άδεια της Αρχής συνιστά προληπτικό µέτρο της ελευθερίας του Τύπου και ως τέτοιο απαγορεύεται, σύµφωνα µε τα οριζόµενα στο άρθρο 14 παρ. 2 Σ (έτσι ρητά οι Αποφάσεις της Αρχής 26/2007 σκ. 11 και 17/2008 σκ. 18). Κατά τα λοιπά, όµως, η διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 στοιχείο ζ΄ του Ν. 2472/1997 είναι εφαρµοστέα, δεδοµένου ότι θέτει ουσιαστικά κριτήρια για την άσκηση του δηµοσιογραφικού λειτουργήµατος, τα οποία είναι τα ακόλουθα: 1) η επεξεργασία να αφορά δεδοµένα δηµοσίων προσώπων, εφόσον αυτά συνδέονται µε την άσκηση δηµοσίου λειτουργήµατος ή τη διαχείριση συµφερόντων τρίτων, 2) η επεξεργασία να πραγµατοποιείται αποκλειστικά για δηµοσιογραφικούς σκοπούς και 3) η επεξεργασία είναι απολύτως αναγκαία για την εξασφάλιση του δικαιώµατος πληροφόρησης επί θεµάτων δηµοσίου ενδιαφέροντος καθώς και στο πλαίσιο καλλιτεχνικής έκφρασης και εφόσον δεν παραβιάζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο το δικαίωµα προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.
5 Ως δηµόσια πρόσωπα κατά την έννοια του ν. 2472/1997 νοούνται τα πρόσωπα που κατέχουν δηµόσια θέση ή/και χρησιµοποιούν δηµόσιο χρήµα ή ακόµα και όλοι όσοι διαδραµατίζουν ρόλο στη δηµόσια ζωή, όπως στην πολιτική, επιστηµονική, θρησκευτική, οικονοµική, καλλιτεχνική, κοινωνική, αθλητική [πρβλ. άρθρο 7 του Ψηφίσµατος 1165 (1998) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συµβουλίου της Ευρώπης για το δικαίωµα στην ιδιωτική ζωή, Απόφαση του Ε∆∆Α «Καρολίνα του Αννόβερου κατά Γερµανίας», 24.06.2004, σκ. 42 και 72 -όπου εξετάστηκε, µεταξύ άλλων, αν κατά την κρυφή φωτογράφησή της από δηµοσιογράφους η προσφεύγουσα ασκούσε δηµόσια καθήκοντα ή όχι]. 6 Βλ., ενδεικτικά, το από … δηµοσίευµα της εφηµερίδας «ΤΑ ΝΕΑ gr» µε τίτλο … και το µε ίδια ηµ/νία δηµοσίευµα της εφηµερίδας «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ» µε τίτλο …, στα οποία γίνεται αναφορά σε σχετική ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ.
7 Σύµφωνα µε τον Κώδικα ∆ικηγόρων (ν. 4194/2013), «1. Ο δικηγόρος είναι δηµόσιος λειτουργός. Το λειτούργηµα του αποτελεί θεµέλιο του κράτους δικαίου. 2. Περιεχόµενο του λειτουργήµατος είναι η εκπροσώπηση και υπεράσπιση του εντολέα του σε κάθε δικαστήριο, αρχή ή υπηρεσία ή εξωδικαστικό θεσµό, η παροχή νοµικών συµβουλών και γνωµοδοτήσεων, όπως επίσης και η συµµετοχή του σε θεσµοθετηµένα όργανα ελληνικά ή διεθνή.» (άρθρο 1 του ν. 4194/2013). Περαιτέρω, αναφορικά µε τη θέση του δικηγόρου στην απονοµή της ∆ικαιοσύνης, ορίζεται ότι «Ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της δικαιοσύνης. Η θέση του είναι θεµελιώδης, ισότιµη, ανεξάρτητη και αναγκαία για την απονοµή της.» (άρθρο 2 του ν. 4194/2013 και ΑΠ 407/2017, ΤΝΠ NOMOS). Σύµφωνα δε µε τον Κώδικα ∆εοντολογίας του ∆ικηγορικού Λειτουργήµατος (όπως εγκρίθηκε µε την από 4.1.1980 απόφαση του ∆ιοικητικού Συµβουλίου του ∆ικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και δηµοσιεύτηκε στον Κώδικα Νοµικού Βήµατος στον τόµο του 1986 και προσαρτάται στον Κώδικα ∆ικηγόρων και ισχύει σύµφωνα µε το άρθρο 41 του ν. 4194/2013), «Ο ∆ικηγόρος είναι άµισθος δηµόσιος λειτουργός, και ένας από τους τρεις παράγοντες του τρίπτυχου της λειτουργίας και της απονοµής της ∆ικαιοσύνης (∆ικαστικοί Λειτουργοί, ∆ικηγόροι, ∆ικαστικοί Υπάλληλοι).» (άρθρο 1 Κώδικα ∆εοντολογίας του ∆ικηγορικού Λειτουργήµατος).
