Διαδραστική βάση δεδομένων αναπτύχθηκε από την Transactional Records Access Clearinghouse (TRAC), η οποία συγκρίνει τη συχνότητα καταδικαστικών αποφάσεων ανά δικαστήριο στις διάφορες αμερικανικές Πολιτείες. Η βάση μπορεί να αξιοποιηθεί και από δικηγορικές εταιρείες, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι μεγάλες αποκλίσεις των ποινών που επιβάλλουν διαφορετικοί δικαστές σε παρόμοιες υποθέσεις.
Ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα είναι το εξής: στο δικαστήριο της Νέας Υόρκης, ο μέσος όρος των ποινών που επέβαλαν οι 28 δικαστές για υποθέσεις ναρκωτικών τα τελευταία πέντε χρόνια υπολογίστηκε σε φυλάκιση δύο ετών. Όμως, ο δικαστής Jack Weinstein επέβαλλε κατά μέσο όρο ποινή φυλάκισης ενός έτους, ενώ ο δικαστής Arthur D. Spatt επέβαλλε κατά μέσο όρο ποινή 64 μηνών.
Η TRAC είναι οργάνωση που δραστηριοποιείται με έδρα το Πανεπιστήμιο Syracouse και κατάφερε να πάρει στα χέρια της τα δεδομένα καταθέτοντας σχετικά αιτήματα βάσει του νόμου Freedom of Information Act περί ελεύθερης πρόσβασης σε δημόσια αρχεία. Στη συνέχεια, μελετητές της οργάνωσης συστηματοποίησαν τα αρχεία που έλαβαν στα χέρια τους και τα ενέταξαν σε βάση δεδομένων. Η βάση καλύπτει το ιστορικό ποινών που έχουν επιβάλλει δικαστές ομοσπονδιακών δικαστηρίων σε όλη τη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια σε υποθέσεις ναρκωτικών, οικονομικών και άλλων εγκλημάτων. Αποκλείστηκαν από τη βάση δικαστές που είχαν καταδικάσει λιγότερους από 50 κατηγορουμένους, με αποτέλεσμα στην τελική λίστα να περιλαμβάνονται μόνον 885 δικαστές, οι οποίοι καταδίκασαν συνολικά πάνω από 370.000 κατηγορουμένους.
Μετά τη δημοσιοποίηση των συστηματοποιημένων αποτελεσμάτων την 1η Μαρτίου δικαστές διατύπωσαν δημοσίως τις επιφυλάξεις τους για το νέο εργαλείο. «Η ιδέα να υπάρχει μία τέτοια βάση δεδομένων σε ένα λογικό και προσεκτικό πλαίσιο δεν είναι κακή. Όμως, έχω αμφιβολίες κατά πόσον αυτά τα δεδομένα δεν θα χρησιμοποιηθούν για πολιτικές σκοπιμότητες», τόνισε η δικαστής Gertner, αναφερόμενη στο φαινόμενο πολλών δικαστών που εξαντλούν τα όρια ποινής πιστοί σε πολιτικές παραινέσεις για «μηδενική ανοχή» στο έγκλημα. Εξάλλου, πολλοί επικρίνουν την βάση δεδομένων για την απλουστευτική προσέγγιση που υιοθετεί ως προς τον τρόπο ποινικής καταδίκης και επιμέτρησης της ποινής. «Η πληθώρα των παραγόντων που συμβάλλουν στην καταδίκη του κατηγορουμένου είναι ανάλογη της πολυπλοκότητας και εύρους της ανθρώπινης φύσης», σχολίασε ο ποινικολόγος James Felman.