Το Β΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε ότι η εργατική νομοθεσία που ρυθμίζει όχι με τον ίδιο τρόπο το ύψος της καταβαλλόμενης αποζημίωσης σε υπαλλήλους και εργατοτεχνίτες, λόγω απόλυσης, δεν είναι αντίθετη στο άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας, αλλά δεν προσκρούει και στο άρθρο 22 του Συντάγματος για την προστασία της εργασίας.
Η διάκριση αυτή στο ύψος της αποζημίωσης απόλυσης σε βάρος των εργατοτεχνιτών έναντι των υπαλλήλων δικαιολογείται, γιατί η παρεχόμενη από κάθε μια κατηγορία εργασία είναι διαφορετικής μορφής και δεν είναι ίσης αξίας, όπως απαιτεί το άρθρο 22 του Συντάγματος για την πληρωμή ίδιας αμοιβής.
Κατόπιν αυτών, είναι συνταγματικό και νόμιμο το ισχύον διαφορετικό νομοθετικό καθεστώς καταβολής αποζημίωσης μεταξύ υπαλλήλων και εργατοτεχνιτών.