Την υπ’αριθμόν 145/2012 γνωμοδότησή του εξέδωσε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους σχετικά με την κατάργηση των περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων και την υποχρεωτικότητα των εγκυκλίων για τα όργανα της Διοίκησης. Τα ερωτήματα που είχαν τεθεί ήταν τα εξής: α) αν μπορεί ο καθένας να επικαλεστεί την κατάργηση εγκυκλίων που θεσπίζουν περιορισμούς στην πρόσβαση και άσκηση των απελευθερούμενων επαγγελμάτων, και β) αν οι εγκύκλιοι έχουν δεσμευτικό/υποχρεωτικό περιεχόμενο για τα όργανα της Διοίκησης.
Το Νομικό Συμβούλιο το Κράτος απάντησε αφενός ότι με το άρθρο 4 παρ. 16 του ν. 4038/2012 καταργήθηκαν ρητά όλες οι εγκύκλιοι που είχαν εκδοθεί κατά παράβαση των διατάξεων 2 και 3 του ν.3919/2012, ενώ δεν θίγονταν οι εγκύκλιοι που είχαν εκδοθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου εκείνου. Πρακτικά, λοιπόν, για τα επαγγέλματα που απελευθερώθηκαν, ο καθένας έχει δικαίωμα να επικαλεστεί την κατάργηση των διοικητικών πράξεων που θέσπιζαν τον περιορισμό, όποια μορφή και αν έχει αυτός. Ως προς το δεύτερο ερώτημα, το Νομικό Συμβούλιο αποφάνθηκε ότι οι εγκύκλιοι μολονότι δεν εισάγουν κανόνα δικαίου και άρα δεν μπορούν κατ’ ακριβολογία να «καταργηθούν», έχουν λόγω της διαδικασίας έκδοσής τους δεσμευτική ισχύ για τα όργανα της Διοίκησης. Αυτό διότι εκδίδονται από ιεραρχικώς ανώτερα όργανα και απευθύνονται στα ιεραρχικώς κατώτερα με σκοπό την αποσαφήνιση ή γνωστοποίηση κάποιων ρυθμίσεων.
Συνεπώς, οι διοικητικοί υπάλληλοι που δεν λαμβάνουν υπόψη τις «εντολές» του ιεραρχικώς ανώτερου οργάνου, όπως αυτές ενσωματώνονται στην εγκύκλιο, διαπράττουν πειθαρχικό παράπτωμα.