Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της πλευράς του Ελληνικού Δημοσίου, πρόκειται να δρομολογηθούν εξελίξεις στο έργο της εκτροπής καθώς, όπως ισχυρίστηκαν, αυτό επανασχεδιάζεται και η κατεύθυνση της εκτροπής θα αλλάξει. Επίσης, το Δημόσιο υποστήριξε ότι έχουν συνταχθεί νέες περιβαλλοντικές μελέτες καθώς και νέο σχέδιο διαχείρισης του έργου. Η εισηγήτρια της υπόθεσης επεσήμανε ότι υπάρχει πολυετής «ανοιχτή δίκη» για την υπόθεση του Αχελώου, η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί άμεσα.
Στη σχετική εισήγηση αναφέρεται μάλιστα ότι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαντώντας [Link] σε προδικαστικά ερωτήματα του ΣτΕ, έκρινε ότι λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος δικαιολογούν το σχέδιο της εκτροπής και αυτό μπορεί να συνεχίσει αφού πρώτα ληφθούν τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα, ώστε να εξασφαλισθεί η προστασία της συνολικής περιοχής. Υπενθυμίζεται ότι στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν προσφύγει το «Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση – WWF Ελλάς», η «Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», η Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων νομού Αιτωλοακαρνανίας, οι Δήμοι Μεσολογγίου, Αιτωλικού και Ινάχου ενώ η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον του ΣτΕ για περισσότερα από 20 χρόνια καθώς η πρώτη προσφυγή κατατέθηκε στο δικαστήριο το 1991.
Τέλος, σημειώνεται ότι η Ολομέλεια του ΣτΕ κλήθηκε να αποφανθεί επί πέντε βασικών ζητημάτων και πιο συγκεκριμένα, σχετικά με το αν παραβιάζεται η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης (άρθρο 24 του Συντάγματος), με τη νομιμότητα του σχεδίου μεταφοράς υδάτων του Αχελώου ποταμού, τη νομιμότητα της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, τον έλεγχο των θετικών συνεπειών του έργου στο περιβάλλον του Αχελώου και της ευρύτερης περιοχής και με το εάν είναι αξιόπιστα και επικαιροποιημένα τα δεδομένα για τη Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και τους Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (δίκτυο Natura 2000).