Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου θα εξετάσει την αγωγή μητέρας τραπεζοϋπαλλήλου που ζητούσε να της χορηγηθεί η άδεια φροντίδας παιδιού, αντί του μειωμένου ωραρίου που έχουν οι μητέρες.
Σύμφωνα με την αγωγή η τραπεζική υπάλληλος ζήτησε από την Τράπεζα, για οικογενειακούς λόγους, να της δοθεί σωρευτικά η άδεια φροντίδας νηπίου τέκνου, αντί του μειωμένου ωραρίου, που προβλέπεται από την κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας των ετών 2004 2005 που έχει υπογραφεί μεταξύ των Τραπεζών και της ΟΤΟΕ, σε συνδυασμό με την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας του 2004.
Όπως αναφέρει στην αγωγή της η τραπεζοϋπάλληλος για την άδεια χρειαζόταν η συγκατάθεση της Τράπεζας. Και ενώ είχε επαρκεί αριθμό υπηρετούντων υπαλλήλων -και κατά συνέπεια δεν υπήρχε κίνδυνος μη αναπλήρωσής της.
Σύμφωνα με την υπάλληλο η Τράπεζα αρνήθηκε αυθαίρετα και χωρίς λόγο την χορήγηση της άδειας.
Πάντα κατά την αγωγή είναι καταχρηστική αλλά και παράνομη η ενέργεια αυτή της Τράπεζας, η οποία αρνήθηκε την χορήγηση της άδειας, χωρίς να επικαλείται κανένα αποχρώντα λόγο. Παράλληλα, η τραπεζοϋπάλληλος με την αγωγή της διεκδικεί και το ποσό των 6.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη.
Το Εφετείο απέρριψε την αγωγή της τραπεζοϋπαλλήλου κρίνοντας ότι η άρνηση της Τράπεζας δεν συνιστά άσκηση ουσιαστικού δικαιώματος ώστε να τίθεται ζήτημα καταχρηστικής ασκήσεως του. Μετά όμως από αναίρεση της τραπεζοϋπαλλήλου η υπόθεση οδηγήθηκε στον Άρειο Πάγο.
