Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ΄ αριθμ. 388/2004 απόφασή του επιδίκασε χρηματικό ποσό σε βάρος του ΙΚΑ και υπέρ ασθενούς και μελών της οικογενείας του, καθώς έμεινε «φυτό» λόγω της πλημμελούς άσκησης των καθηκόντων των ιατρών του ΙΚΑ.
Συγκεκριμένα, την Μεγάλη Παρασκευή του 1998 ο 47χρόνος, τότε, επαγγελματίας οδηγός Δήμος Παναγιωτόπουλος άρχισε να νιώθει πόνους και πήγε στο Νοσοκομείο του ΙΚΑ των Μελισσίων. Η διάγνωση ήταν ότι είχε πέτρα στον χοληδόχο πόρο και εισήχθη στο νοσοκομείο.
Σύμφωνα με την αγωγή του κ. Παναγιωτόπουλου, Η αναισθησιολόγος με λανθασμένους χειρισμούς, απέτυχε να πραγματοποιήσει την επαρκή οξυγόνωση του ασθενούς, με αποτέλεσμα εγκέφαλός του να μην οξυγονώνεται και να υποστεί εγκεφαλική ισχαιμική βλάβη και στη συνέχεια ανακοπή της καρδιάς.
Ο Δ. Παναγιωτόπουλος, η σύζυγός του και το παιδί του κατέθεσαν αγωγή στην Διοικητική Δικαιοσύνη σε βάρος του ΙΚΑ ζητώντας:
1)Ο ίδιος ο ασθενής το ποσό των 281.848 Ευρώ ως αποζημίωση για την απώλεια εισοδημάτων που υπέστη και θα υποστεί στο μέλλον και το ποσό 1.476.351 Ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβη, εξαιτίας της σωματικής βλάβης και αναπηρίας που δέχθηκε από παράνομες, κατά τους ισχυρισμούς, ενέργειες και παραλείψεις των γιατρών του
ΙΚΑ,
2) η σύζυγός του το ποσό των 58.694 Ε. ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη η ίδια,
3) το παιδί του το ποσό των 58.694 Ε, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβη.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι οι γιατροί του ΙΚΑ, με προεξέχουσα την αναισθησιολόγο Ανδρούτσου προέβησαν στις 17.4.1998 στην χορήγηση αναισθησίας και μυοχαλαρωτικού φαρμάκου στον εν λόγω ασθενή, το είδος των οποίων δεν προκύπτει σαφώς από τα υπάρχοντα στοιχεία, αλλά είναι αδιάφορο ως προς την δυσκολία της ενδοτραχειακής διασωλήνωσης, όπως επιβεβαίωσε πραγματογνώμονας και ακολούθως προέβη σε τουλάχιστον τρεις αποτυχημένες απόπειρες ενδοτραχειακής διασωλήνωσης του ασθενούς, πριν από την διενέργεια της κρικοθυρεοτομής και της εν τέλει διενέργειας της τραχειοτομίας, ενώ θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει άμεσα στην διενέργεια της κρικοθυρεοτομής ή της τραχειοτομίας, χωρίς να χαθεί πολύτιμος χρόνος, ύστερα από την δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια διασωλήνωσης, όπου πλέον έγινε προφανές το ανατομικό πρόβλημα του λάρυγγα του ασθενούς, όπως επίσης ούτε θα έπρεπε να κληθεί ο ιατρός, χειριστής «μακριού οδηγού», δεδομένου ότι η χρήση αυτού του εργαλείου, όπως αποφάνθηκαν οι ειδικοί γιατροί, δεν είναι βέβαιο ότι θα επέφερε κάποια διαφορετικά αποτελέσματα.
Οι παραπάνω ενέργειες, κατά την δικαστική απόφαση, αποδεικνύουν την έλλειψη ψυχραιμίας και συντονισμού της ιατρικής ομάδας που επιχειρούσε σε ασφυκτικά πλέον χρονικά πλαίσια την ανάνηψη του ασθενούς. Έτσι, το δικαστήριο έκρινε ότι η γιατρός αναισθησιολόγος Ε. Ανδρούτσου και τα άλλα μέλη της ιατρικής ομάδας, υπάλληλοι του ΙΚΑ, άσκησαν πλημμελώς τα καθήκοντά τους και δεν έλαβαν εγκαίρως τα ενδεδειγμένα από ιατρικής πλευράς μέτρα, ώστε να αποτραπεί η τελικώς συντελεσθείσα βλάβη της υγείας του ασθενούς, για την οποία είναι υπεύθυνο το ΙΚΑ, λόγω των πράξεων και παραλείψεων των ιατρών του.
Κατόπιν αυτών, το δικαστήριο επιδίκασε στον ασθενή το ποσό των 1.173.881 Ευρώ για ηθική βλάβη, στην σύζυγό του το ποσό των 58.694 Ευρω για ηθική βλάβη και στο παιδί του, το ίδιο ποσό με την σύζυγο και για την ίδια αιτία. Ωστόσο, κήρυξε προσωρινά εκτελεστή την απόφασή του, μόνο κατά το μέρος που αφορά το 25%
των επιδικαζομένων ποσών.