Υιοθετήθηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο που επιτρέπει σε ενήλικες στο τελικό στάδιο μιας ασθένειας να τερματίζουν την ζωή τους – Σε υψηλούς τόνους η συζήτηση στη Βουλή – Συγκεντρώσεις υπέρ και κατά έξω από το Ουεστμίνστερ.
Έπειτα από έντονες αντιπαραθέσεις, τα μέλη της βρετανικής Βουλής των Κοινοτήτων ενέκριναν επί της αρχής την Παρασκευή το νομοσχέδιο για την υποβοηθούμενη ευθανασία, στην Αγγλία και την Ουαλία.
Το νομοσχέδιο, το οποίο αποσκοπεί στο να βοηθά τους ενήλικες που βρίσκονται στο τελικό στάδιο μιας ανίατης ασθένειας να τερματίζουν την ζωή τους, πέρασε με ψήφους 330 υπέρ έναντι 275 κατά, ώστε να περάσει στο στάδιο της δεύτερης ανάγνωσης. Παρόμοια νομοθεσία είχε απορριφθεί ήδη από την επί της αρχής διαδικασία το 2015.
Η συζήτηση επί του σχεδίου νόμου διεξήχθη σε υψηλούς και συχνά συναισθηματικούς τόνους, καθώς το ζήτημα άπτεται θεμάτων ηθικής, πένθους, νόμου, πίστης, εγκλήματος και χρημάτων. Την ώρα της συζήτησης εκατοντάδες πολίτες, είτε κατά είτε υπέρ του νομοσχεδίου, είχαν συγκεντρωθεί έξω από το κτίριο του Κοινοβουλίου.
Όσα ελέχθησαν στις δύο διαδηλώσεις καταδείκνυαν τον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του ζητήματος. Οι μεν διηγούνταν ιστορίες οικείων τους που υπέφεραν κατά τους τελευταίους μήνες της ζωής τους ή ακόμη και κατέφυγαν στην αυτοκτονία εν κρυπτώ, διότι η παροχή βοήθειας σε αυτοκτονία συνιστά ποινικό αδίκημα. Οι δε αναφέρονταν στον κίνδυνο ευπαθή, ηλικιωμένα και ανάπηρα άτομα να πειστούν να αποδεχθούν την υποβοηθούμενη ευθανασία για να απαλλάξουν την οικογένειά τους από το «βάρος». Άλλοι ζητούσαν να βελτιωθούν ως εναλλακτική οι παρηγορητικές θεραπείες.
Η επίμαχη νομοθεσία – η οποία εισήχθη για πρώτη φορά από τη βουλευτή των Εργατικών Κιμ Λεντμπίτερ – θα επιτρέψει για πρώτη φορά στη χώρα σε ενήλικες που έχουν λιγότερο από έξι μήνες να τους δοθεί βοήθεια για να τερματίσουν τη ζωή τους, με την προϋπόθεση της έγκρισης από δύο γιατρούς και έναν δικαστή.
Εξαιτίας της ευαίσθητης φύσης του θέματος, οι βουλευτές δεν ψήφισαν με βάση κομματικές γραμμές, αλλά κατά συνείδηση. Όμως το θέμα έχει φέρει στο προσκήνιο βαθιές διαιρέσεις μέσα στα κόμματα, καθώς διαπιστώνονται έντονες διαφωνίες.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι θα ήταν υπέρ της αλλαγής του νόμου, αλλά από τότε που εξελέγη αρνήθηκε να πει πώς θα ψήφιζε.
Ο υπουργός Υγείας Ουές Στρίτινγκ, ο οποίος πιθανότατα θα ήταν υπεύθυνος για την εφαρμογή του νομοσχεδίου εάν αυτό περνούσε, είχε δηλώσει ότι θα το καταψηφίσει – υποστηρίζοντας ότι το σύστημα παρηγορητικής περίθαλψης στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν ήταν ικανό να υποστηρίξει τη νομοθεσία.
Ο Στρίτινγκ έχει υποστηρίξει ότι το νομοσχέδιο θα σήμαινε περικοπές σε άλλες υπηρεσίες στο ήδη προβληματικό Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) της χώρας και δήλωσε ότι είναι αντίθετος στο να αναγκαστούν οι κλινικοί γιατροί – που διαφορετικά θα είχαν ηθικές αντιρρήσεις – να επιτρέψουν την υποβοηθούμενη ευθανασία.
Ασυνήθιστες πολιτικές συμμαχίες έχουν επίσης σχηματιστεί, με τον συντηρητικό Έντουαρντ Λι να συμμαχεί, κατά του νομοσχεδίου, με την βουλευτή των Εργατικών Νταϊάν Άμποτ.
Οι πρώην πρωθυπουργοί εμφανίζονται διχασμένοι, με τον Μπόρις Τζόνσον και την Τερέζα Μέι να δηλώνουν ότι θα την καταψήφιζαν αν τους δινόταν η δυνατότητα. Την περασμένη εβδομάδα, ο Ντέιβιντ Κάμερον έγραψε στους Times ότι άλλαξε γνώμη και πλέον υποστηρίζει το νομοσχέδιο.
Τι ακολουθεί;
Η συζήτηση διήρκεσε πέντε ώρες και πάνω από 150 βουλευτές δήλωσαν συμμετοχή για να μιλήσουν σε μια συναισθηματικά φορτισμένη συνεδρίαση.
Τουλάχιστον 100 βουλευτές εμφανίζονταν αναποφάσιστοι και πολλοί φέρονται να έκαναν την επιλογή τους ακριβώς πριν από την ψηφοφορία.
Έχοντας υιοθετηθεί επί της αρχής, το σχέδιο νόμου θα υποβληθεί σε περαιτέρω έλεγχο και στα δύο σώματα του Κοινοβουλίου. Εάν εγκριθεί, θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ εντός των επόμενων δύο έως τριών ετών.