ΑΡΘΡΟ Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗ* Οταν πριν από πολλά χρόνια δημοσίευα ένα άρθρο με προτάσεις συνταγματικής αναθεώρησης οι οποίες στόχευαν στον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση της δημόσιας διοίκησης, ποτέ δεν πίστευα ότι θα δεχόμουν μαζί με τις θετικές κρίσεις του Ανδρέα Παπανδρέου τις σφοδρές αντιρρήσεις του κομματικού κατεστημένου. Κι αυτό γιατί και τότε θεωρούσα ως βάση της οποιασδήποτε προόδου του τόπου την καθιέρωση ως πάγιου εκλογικού συστήματος την απλή αναλογική. Η πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος μου έφερε στη μνήμη το άρθρο εκείνο, γιατί για μίας ακόμη φορά τα κόμματα εξουσίας καλούνται να συζητήσουν για επιμέρους βελτιώσεις διατάξεων που έχουν χιλιοσυζητηθεί και οι οποίες δεν απασχολούν το λαό και τα συμφέροντά του. Είναι αξιοσημείωτο ότι κατά την πρόσφατη αναθεώρηση (2001) έγιναν παρεμβάσεις σε 180 διατάξεις 54 άρθρων μέσα από ευρύτατες διαβουλεύσεις και συζητήσεις. Μια ακόμη συνταγματική αναθεώρηση θα μπορούσε να αιτιολογηθεί, αν επιδεικνύαμε πολιτικό θάρρος για να ξεπεράσουμε το μεταπολιτευτικό πεδίο ισορροπιών εξουσίας. Οσες διατάξεις κι αν βελτιώσουμε, η κακοδαιμονία του ελλειμματικού και αναχρονιστικού κράτους δεν πρόκειται να μεταβληθεί. Χωρίς μεταβολή βασικών παραμέτρων …..