1. Υπάρχει ανάγκη αναθεώρησης του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου;
Το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο δεν είναι επαρκές, αλλά είναι αρκετά επεξεργασμένο. Το υπάρχον νομοθέτημα για τα ναρκωτικά ψηφίστηκε στην αρχική του μορφή το 1987, από τότε όμως έχει τροποποιηθεί πολλές φορές και σε κάποια θέματα πια η νομοθεσία είναι αρκετά επεξεργασμένη, όπως για παράδειγμα, στη χορήγηση αναστολών. Υπάρχουν και ελλείψεις, υπάρχουν κενά, αλλά σε κάποια πράγματα η νομοθεσία δίνει απαντήσεις. Αν χρειάζεται μεταρρύθμιση, αυτή θα πρέπει να αφορά δύο πράγματα: Το ένα είναι κωδικοποίηση και το δεύτερο η προσαρμογή των καινούριων ρευμάτων πολιτικής αντιμετώπισης της διάδοσης των ναρκωτικών στην ισχύουσα νομοθεσία.
2. Τι ακριβώς εννοείτε «κωδικοποίηση»;
Έχουμε ένα νομοθέτημα που ψηφίστηκε το 1987 κι από τότε έχουμε αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, με αποτέλεσμα κανείς να μην μπορεί να βρει τί ισχύει και τι δεν ισχύει σε ορισμένα θέματα. Αναφερόμαστε, για παράδειγμα, στο άρθρο 12 και δεν ξέρουμε αν εννοούμε το άρθρο 12 το αρχικό ή το άρθρο 12 του νόμου που τροποποίησε τον αρχικό νόμο κλπ. Η δυσκολία να βρούμε τί ισχύει με τις αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις δημιουργεί προφανώς και μία δυσκολία στον πολίτη να γνωρίζει τί ακριβώς τιμωρείται και τί όχι. Και οπωσδήποτε δημιουργούνται και κάποια προβλήματα εφαρμογής. Γιατί μπορεί να σημαίνει παραπάνω φυλακή ή να σημαίνει απαλλαγή σε μια περίπωση που δεν θα έπρεπε. Επομένως, η κωδικοποίηση είναι κάτι ουσιαστικό και πρέπει να γίνει οπωσδήποτε.
3. Θεωρείτε ότι είναι σκληρή η ελληνική νομοθεσία στο θέμα των ναρκωτικών σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες;
Σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οπωσδήποτε ναι. Η νομοθεσία μας είναι η αυστηρότερη της Ευρώπης και στην αντιμετώπιση πράξεων που είναι μάλλον ελαφρές αλλά και στην αντιμετώπιση βαρύτερων εγκλημάτων. Πιστεύω ότι η ποινική καταστολή έχει πολύ μικρή επιρροή στη διάδοση των ναρκωτικών ουσιών. Τα αίτια της μάστιγας είναι κυρίως κοινωνικά και πολιτικά. Μέσω της καταστολής μπορούν να αποφευχθούν μόνο κάποια ακραία φαινόμενα διάδοσης. Το πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός πολιτών και ειδικών που υπερ-επενδύουν στην ποινική καταστολή, πιστεύοντας ότι αυτή είναι η λύση. Αυτό, νομίζω, ότι είναι υπερβολικό και όποιος ακολουθεί αυτήν την πολιτική οδηγείται σε αποτυχία, διότι η αιχμή του δόρατος μίας πολιτικής ενάντια στα ναρκωτικά πρέπει να αναζητηθεί σε άλλες περιοχές κι όχι στην καταστολή.
4. Πιστεύετε ότι η κοινωνία ή το κράτος πρέπει να αντιμετωπίσει διαφορετικά το θέμα των ναρκωτικών;
Το κράτος και οι πολίτες δυστυχώς έχουν την ίδια γραμμή. Η στάση του κοινού και η κρατική πολιτική παίζουν σημαντικό ρόλο στο θέμα των ναρκωτικών. Η κοινωνική στάση, οι αντιδράσεις της στο φαινόμενο, οι δημοσκοπήσεις αποτελούν πίεση προς τους πολιτικούς στο να λαμβάνουν ή να μην λαμβάνουν μέτρα.
5. Αν οι νόμοι μας ήταν πιο χαλαροί, πιστεύετε ότι θα είχαμε λιγότερους εμπόρους;
Είναι αρκετά διαφοροποιημένη η στάση του νομοθέτη απέναντι στους διακινητές. Απέναντι στους εξαρτημένους μικρο-διακινητές το υπάρχον νομικό οπλοστάσιο είναι μάλλον ελαφρύ. Όσον αφορά στους μεγαλεμπόρους έχουμε βέβαια πιο βαριές ποινές, αλλά θα μπορούσε να ήταν και πιο αυστηρές. Στο πεδίο του εμπορίας η ποινική καταστολή είναι απολύτως αναγκαία, αλλά και πάλι δεν είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για την ανάσχεση του φαινομένου.
6. Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο θα βοηθήσει στην καλύτερη καταπολέμηση της μάστιγας;
Το νομοσχέδιο είναι αρκετά εκτενές και δεν μπορώ να εκφράσω μία συνθετική άποψη για το περιεχόμενό του, γιατί υπάρχουν ρυθμίσεις που είναι στη σωστή κατεύθυνση και ρυθμίσεις, που κατά τη γνώμη μου, είναι ίσως πρόωρες ή και λίγο υπερβολικές.
7. Κατά τη γνώμη σας, ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν;
Πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται ηπιότερα οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών, ή άλλες πράξεις που είναι συνοδευτικές της χρήσης, όπως η κατοχή για προσωπική χρήση. Απαιτείται ηπιότερη κατασταλτική αντιμετώπιση που να φτάνει μέχρι και στο μηδενισμό της ποινής. Αντίθετα, πιστεύω, όσον αφορά στο εμπόριο ότι θα έπρεπε να επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές στους εξαρτημένους διακινητές μεγάλων ποσοτήτων. Η διακίνηση πολύ μεγάλων ποσοτήτων δεν επηρεάζεται από το γεγονός αν είναι ή δεν είναι εξαρτημένος ο έμπορος και δεν θα έπρεπε να έχουμε ένα πάγιο λόγο μείωσης της ποινής λόγω εξάρτησης.
8. Πιστεύετε ότι θα πρέπει να αποποινικοποιηθούν ορισμένες ουσίες;
Δεν είμαι υπέρ της διάκρισης των ναρκωτικών. Η χρήση είναι μία πράξη αυτο-διακινδύνευσης, αυτοκαταστροφής και αν μία ουσία είναι πιο βαριά από κάποια άλλη αυτό σημαίνει ότι είναι περισσότερο καταστροφική. Δεν έχουμε έναν τίτλο για να τιμωρούμε βαρύτερα αυτόν που χρησιμοποιεί τη βαριά ουσία. Στη χρήση διαφοροποίηση δεν υπάρχει, παρά μόνο στη διακίνηση. Γιατί άλλο να διακινείται μία ουσία, που ελάχιστα βλάπτει, κι άλλο να διακινείται ηρωίνη.
9. Υπάρχει έλλειψη θεραπευτικών κέντρων στην Ελλάδα;
Υπάρχει έλλειψη, γιατί το πρόβλημα στη χώρα μας είναι μεγάλο. Η απεξάρτηση δεν είναι εύκολο να γίνεται μακριά από τον τόπο διαμονής ή την πόλη στην οποία μένει ο χρήστης. Στη διαδικασία της απεξάρτησης εμπλέκεται και η οικογένεια του χρήστη ή το περιβάλλον του. Δεν είναι εύκολο να πάει σε μία ξένη πόλη και να αλλάξει τη ζωή του. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε σε περισσότερες πόλεις μονάδες και ειδικότερα για εφήβους.
10. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η αυξημένη «προσφορά» ναρκωτικών;
Η προσφορά αντιμετωπίζεται σε μεγάλο βαθμό μέσω της αστυνόμευσης και της καταστολής. Αλλά πρέπει να υπάρχει και μία πολιτική επηρεασμού των τιμών, ώστε να σταματήσει το μεγάλο ενδιαφέρον των εμπόρων. Για παράδειγμα, ένα πρόγραμμα χορήγησης υποκαταστάτων σε χρήστες, θα είχε ως συνέπεια αυτομάτως να πέσουν οι τιμές στα παράνομα ναρκωτικά που διακινούνται. Σε ορισμένες χώρες έχει διαπιστωθεί ότι η αποποινικοποίηση της χρήσης συνετέλεσε στη μείωση της τιμής κι άρα της προσφοράς.
11. Είναι αρκετά τα όσα γίνονται για την πρόληψη;
Η χώρα μας τώρα αρχίζει να αναπτύσσει πιο εξειδικευμένα προγράμματα πρόληψης. Γιατί για πολλά χρόνια είχε υιοθετήσει μία πολιτική που είχε κάπως απλοϊκά χαρακτηριστικά, ενημέρωση απλώς για τους κινδύνους. Δεν είναι απλό το ζήτημα. Η πρόληψη πρέπει να στηρίζεται στην έρευνα και να δείχνει ποια είναι τα αίτια της ζήτησης.