Οι γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των ανήλικων κοριτσιών, οι οποίες έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό ότι, κατά τη διάρκεια της διαμονής τους σε κράτος μέλος, ταυτίστηκαν πραγματικά με τη θεμελιώδη αξία της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών μπορούν, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στη χώρα καταγωγής τους, να θεωρηθούν ως έχουσες την ιδιότητα μέλους «ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας», ιδιότητα που αποτελεί «λόγο
δίωξης» ικανό να οδηγήσει στην αναγνώριση του καθεστώτος πρόσφυγα.
Δύο έφηβες ιρακινής ιθαγένειας διαμένουν αδιαλείπτως από το 2015 στις Κάτω Χώρες. Κατόπιν απόρριψης των αρχικών αιτήσεών τους διεθνούς προστασίας, υπέβαλαν μεταγενέστερες αιτήσεις. Προς στήριξη των μεταγενέστερων αιτήσεών τους ανέφεραν ότι, λόγω της μακράς διαμονής τους στις Κάτω Χώρες, έχουν υιοθετήσει τους κανόνες, τις αξίες και τους τρόπους συμπεριφοράς των νέων της ηλικίας τους που διαβιούν στη
συγκεκριμένη κοινωνία. Εκτιμούν ότι, σε περίπτωση επιστροφής τους στο Ιράκ, θα τους είναι αδύνατο να συμμορφωθούν με τους κανόνες μιας κοινωνίας που δεν παρέχει στις γυναίκες και στα κορίτσια τα ίδια δικαιώματα με εκείνα που διαθέτουν οι άνδρες και φοβούνται ότι θα εκτεθούν σε κίνδυνο δίωξης λόγω της ταυτότητας που έχουν διαμορφώσει στις Κάτω Χώρες.
Δεδομένου ότι οι μεταγενέστερες αιτήσεις τους απορρίφθηκαν και αυτές από τις ολλανδικές αρχές, οι δύο νεαρές γυναίκες προσέφυγαν ενώπιον ολλανδικού δικαστηρίου, το οποίο αποφάσισε να υποβάλει στο Δικαστήριο προδικαστικά ερωτήματα σχετικά με την ερμηνεία της οδηγίας 2011/95 για τη διεθνή προστασία, η οποία καθορίζει τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση του καθεστώτος πρόσφυγα στους υπηκόους τρίτων χωρών. Η χορήγηση του καθεστώτος αυτού προβλέπεται στις περιπτώσεις δίωξης κάθε υπηκόου τρίτης χώρας λόγω φυλής, θρησκείας, ιθαγένειας, πολιτικών πεποιθήσεων ή ιδιότητας μέλους ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας 1.
Με την απόφασή του, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των ανήλικων κοριτσιών, οι οποίες έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό ότι, κατά τη διάρκεια της διαμονής τους σε κράτος μέλος, ταυτίστηκαν πραγματικά με τη θεμελιώδη αξία της ισότητας μεταξύ των γυναικών και των ανδρών μπορούν, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στη χώρα καταγωγής τους, να θεωρηθούν ως έχουσες την ιδιότητα μέλους «ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας», ιδιότητα η οποία αποτελεί «λόγο δίωξης» ικανό να οδηγήσει στην αναγνώριση του καθεστώτος πρόσφυγα.
Το Δικαστήριο διευκρινίζει ότι, όταν ο αιτών διεθνή προστασία είναι ανήλικος, οι εθνικές αρχές οφείλουν απαραιτήτως να λαμβάνουν υπόψη το υπέρτατο συμφέρον του στο πλαίσιο εξατομικευμένης εξέτασης όσον αφορά τη βασιμότητα της υποβληθείσας από τον ανήλικο αίτησης διεθνούς προστασίας.
Επιπλέον, για την αξιολόγηση αίτησης διεθνούς προστασίας που στηρίζεται σε λόγο δίωξης όπως «η ιδιότητα μέλους ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας», τυχόν μακρά διαμονή σε κράτος μέλος μπορεί να λαμβάνεται υπόψη, κυρίως όταν συμπίπτει με περίοδο κατά την οποία ο ανήλικος αιτών διαμόρφωσε την ταυτότητά του.
