Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επικαιροποίησε τον κατάλογο των δικαιοδοσιών υψηλού κινδύνου που παρουσιάζουν στρατηγικές ανεπάρκειες στα εθνικά τους καθεστώτα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας (ΚΞΧ/ΧΤ). Οι οντότητες της ΕΕ που καλύπτονται από το πλαίσιο ΚΞΧ υποχρεούνται να εφαρμόζουν ενισχυμένη επαγρύπνηση στις συναλλαγές που αφορούν τις εν λόγω χώρες. Αυτό είναι σημαντικό για την προστασία του χρηματοπιστωτικού συστήματος της ΕΕ.
Στον κατάλογο προστέθηκαν ορισμένες δικαιοδοσίες τρίτων χωρών (Αλγερία, Αγκόλα, Ακτή Ελεφαντοστού, Κένυα, Λάος, Λίβανος, Μονακό, Ναμίμπια, Νεπάλ και Βενεζουέλα), ενώ άλλες δικαιοδοσίες διαγράφηκαν από τον κατάλογο (Μπαρμπάντος, Γιβραλτάρ, Τζαμάικα, Παναμάς, Φιλιππίνες, Σενεγάλη, Ουγκάντα και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).
Ο επικαιροποιημένος κατάλογος λαμβάνει υπόψη το έργο της ομάδας χρηματοοικονομικής δράσης (FATF) και ιδίως τον κατάλογο των «δικαιοδοσιών υπό αυξημένη παρακολούθηση». Ως ιδρυτικό μέλος της FATF, η Επιτροπή συμμετέχει ενεργά στην παρακολούθηση της προόδου των περιοχών δικαιοδοσίας που περιλαμβάνονται στον κατάλογο, βοηθώντας τις να εφαρμόσουν πλήρως τα αντίστοιχα σχέδια δράσης τους που έχουν συμφωνηθεί με τη FAFT. Η ευθυγράμμιση με τη FATF είναι σημαντική για την τήρηση της δέσμευσης της ΕΕ για την προώθηση και την εφαρμογή παγκόσμιων προτύπων.
Η Επιτροπή εξέτασε προσεκτικά τις ανησυχίες που εκφράστηκαν σχετικά με την προηγούμενη πρότασή της και διενήργησε διεξοδική τεχνική αξιολόγηση, βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων και μιας σαφώς καθορισμένης μεθοδολογίας, η οποία ενσωματώνει τις πληροφορίες που συλλέγονται μέσω της FATF, των διμερών διαλόγων και των επιτόπιων ελέγχων στις εν λόγω δικαιοδοσίες.
Το άρθρο 9 της 4ης οδηγίας για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (4AMLD) αναθέτει στην Επιτροπή να επικαιροποιεί τακτικά τον κατάλογο των δικαιοδοσιών τρίτων χωρών υψηλού κινδύνου. Η επικαιροποίηση του καταλόγου λαμβάνει τη νομική μορφή κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού, ο οποίος θα τεθεί σε ισχύ μετά από έλεγχο και μη διατύπωση αντιρρήσεων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εντός περιόδου ενός μηνός (η οποία μπορεί να παραταθεί για έναν ακόμη μήνα).
