spot_img
spot_img
ΑρχικήΣυνεντεύξειςΝ. Παγίδας «Το ψέμα και η πλάνη είναι εδώ»

Ν. Παγίδας «Το ψέμα και η πλάνη είναι εδώ»

spot_img
spot_img
spot_img

Η επανεκλογή του κ. Νίκου Παγίδα, ως προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου, αποτέλεσε την αφορμή μίας συζήτησης μαζί του, η οποία επικεντρώθηκε τόσο στον ρόλο που διαδραματίζει ο νομικός κόσμος στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, όσο και την στάση και συμπεριφορά των νομικών απέναντι στις εξελίξεις που προκύπτουν από τις εκάστοτε πολιτικές αποφάσεις.

Για τρίτη συνεχόμενη θητεία, ο κ. Παγίδας επανεκλέγεται πρόεδρος του θεσμικού οργάνου των νομικών της Σύρου, με 45 ψήφους έναντι 37 του συνυποψήφιου του κ. Γ. Πλατή.

Ερωτηθής ο κ. Παγίδας, κατά πόσον θεωρούσε σίγουρη την επανεκλογή του, απάντησε πως «η δημοκρατία είναι το προχώρημα και η έκπληξη, οπότε τίποτα για μένα δεν είναι σίγουρο, όπως άλλωστε και στη ζωή, γιατί τα πάντα εξελίσσονται».

Ένας Δικηγορικός Σύλλογος που τα τελευταία χρόνια εκφράζει άποψη και λόγο, όχι μόνο για θέματα των νομικών αλλά και για θέματα πολιτικής, αυτοδιοίκησης και κοινωνίας, οπότε ποιες οι νέες διεκδικήσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου;

«Είναι θέμα τήρησης του όρκου που έχω δώσει για την τήρηση του Συντάγματος και των νόμων. Επίσης υπάρχει και καινούριος Κώδικας Δικηγόρων, στον οποίο διατηρήσαμε τουλάχιστον τον τύπο, γιατί στην ουσία βαλλόμαστε από παντού και αναφέρει ότι ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός, το λειτούργημα του αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου. Συνεχίζει ότι οι θεμελιώδεις αρχές και αξίες στην άσκηση της δικηγορίας είναι να υπερασπίζεται ο δικηγόρος το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και επίσης τον χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου…καθώς και το σύνολο των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Διασώσαμε κάποια πράγματα όσον αφορά στο άρθρο για τους σκοπούς και τις αρμοδιότητες των Δικηγορικών Συλλόγων. Πρώτος σκοπός η υπεράσπιση των αρχών και κανόνων του κράτους δικαίου σε μία δημοκρατική πολιτεία. Η διασφάλιση της λειτουργίας μιας ανεξάρτητης δικαιοσύνης η οποία απονέμεται πάντοτε στο όνομα του ελληνικού λαού, είναι το δεύτερο. Θεωρώ ότι η δημοκρατία υπάρχει χάριν της δικαιοσύνης και η δικαιοσύνη χάριν της δημοκρατίας. Και η κοινωνία εάν δεν έχει και τα δύο δεν μπορεί να προχωράει. Τα τελευταία χρόνια βάλλεται η κοινωνία που είναι ο «εντολέας» μου, δηλαδή ο πολίτης, που δεν έχει τη δυνατότητα, ενώ έχει το δικαίωμα, να προσφεύγει στη δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί μεγάλα πλήγματα όχι μόνο στην ανεξαρτησία της, αλλά έχει αρχίσει και υφίσταται πράγματα που παραβαίνουν κατάφορα το σύνταγμα στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος».

Άρα για ποια δημοκρατία συζητάμε;

«Για αυτήν που προσπαθούμε να τηρήσουμε όσοι έχουμε συνείδηση και το ήθος να τηρούμε τους όρκους μας».

Κρίνοντας από αυτά, διευρύνεται τη δράση σας από τα στενά όρια του Συλλόγου, εκφράζοντας άποψη και ακόμα περισσότερα διεκδικώντας πράγματα σε πολιτικό επίπεδο.

«Είναι υποχρέωση μας και μάλιστα είναι η ουσία του λειτουργήματος για να είναι λειτούργημα. Άλλως θα γίνει αυτό που επιχειρούν οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί, που έχουν επιβάλλει στην δημοκρατία ιδιότυπα πράγματα, να γίνουμε δικολάβοι των 10 και 20 ευρώ όπως επιχειρούν…Πλέον με αυτή την κατάσταση έχω επιβεβαιωθεί και σαν άτομο και σαν σύλλογος, γιατί πλέον αντί να γίνεται κάθαρση και να λειτουργούν οι θεσμοί, νομιμοποιείται το λαμόγιο και αυτό φαίνεται μέρα με την ημέρα ακόμα και χειρότερα».

Από την μία βλέπουμε ένα κώδικα δημοκρατικό, τουλάχιστον στα σημεία που αναφέρατε και από την άλλη να περιγράφεται μία κατάσταση στα συνδικαλιστικά όργανα των νομικών ακριβώς στην αντίπερα όχθη. Πόσο δύσκολο είναι λοιπόν ανάμεσα σε αυτά, να βρει ο Δικηγορικός Σύλλογος Σύρου την μέση οδό για να κινηθεί;

«Θέλει χρόνο και δουλειά. Η εμπειρία μου και η στάση ζωής μου, είναι ότι δεν θα γίνει από την μία μέρα στην άλλη. Περιμένεις αλλά πρέπει να είσαι σταθερός, ειλικρινής και αληθινός. Κανείς δεν λέει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά εάν η στάση του η προηγούμενη έχει δημιουργήσει κάτι, να προσπαθεί να διορθώσει το λάθος και να ζητάει και ένα συγνώμη έμπρακτο. Δεν μας ενδιαφέρουν πια τα λεκτικά συγνώμη, μας ενδιαφέρουν τα έμπρακτα. Η κοινωνία αυτή τη στιγμή ακούει τερατολογίες. Αυτό που ακούμε και εισπράττουμε από την κεντρική πολιτική σκηνή και από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας της Αθήνας είναι τερατολογίες και προπαγανδισμοί του χειρίστου είδους. Έχει ξεφύγει η ιστορία».

Πόσο λοιπόν αυτή η ιστορία που έχει χάσει τα όρια της, έχει διαβρώσει και τον τρόπο διακυβέρνησης των τοπικών κοινωνιών;

«Ο καρκίνος δεν σταματάει όταν έχει αρχίσει και κάνει μεταστάσεις. Όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε ελαττώματα και προτερήματα. Κάποιοι έχουν αναγάγει τα ελαττώματα σε προτερήματα, παρουσιάζοντας μια μορφή προσπαθειών και ενεργειών ειδυλλιακή, ενώ συγχρόνως αποδεικνύουν με τις πράξεις που επιβάλλονται στους πολίτες ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή το ψέμα και η πλάνη συνεχίζει να είναι εδώ, σε όλους τους τομείς, από τους πολύ απλά κοινωνικούς μέχρι τους πολύ σύνθετα πολιτικούς και διαφόρων εξωθεσμικών παραγόντων πια. Γιατί οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί είναι εξωθεσμικοί παράγοντες για μία δημοκρατία. Ελέγχονται από την δημοκρατία, δεν ελέγχουν την δημοκρατία, οι δημοσιογράφοι ελέγχουν την δημοκρατία αλλά δεν μπορούν να ελέγχονται από την δημοκρατία. Δηλαδή έχει ξεφύγει ο θεσμικός έλεγχος και έχει περάσει στα χέρια των ελεγχομένων».

Έχουν αντιστραφεί οι όροι και έχουν επιβληθεί από αυτά τα κέντρα και συγκεκριμένοι όροι παιχνιδιού;

«Δεν μπορεί τρεις υπουργοί Δικαιοσύνης να έχουν πει και οι τρεις το ίδιο πράγμα ότι « δεν είναι η τρόικα, αλλά είναι εξωθεσμικοί παράγοντες που επιβάλλουν αυτά τα πράγματα στη δικαιοσύνη και στον δικηγόρο». Σε αυτό τι έχει γίνει; Κανένας δεν ακούει. Ακόμα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως εγγυητής του πολιτεύματος. Δεν είναι ανάγκη να γίνει Προεδρική Δημοκρατία και όχι Προεδρευομένη για να έχει λόγο ο πρόεδρος. Όταν οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου πηγαίνουν κι έρχονται, αυτό είναι δημοκρατία; Όταν το δημόσιο συμφέρον έχει γίνει λάστιχο, αυτό είναι δημοκρατία; Ένα άλλο που είναι πολύ σημαντικό είναι ότι μέσα στον Κώδικα Δικηγόρων, αν και είχαμε πολλές αντιρρήσεις κάποιοι που δεν πέρασαν, έχουμε εκφράσει τις επιφυλάξεις μας και τις διατηρούμε και γι’ αυτές ακριβώς λέει ότι «για θέματα ιδιαίτερης και κρίσιμης σημασίας για το δικηγορικό λειτούργημα ή της λειτουργίας της δικαιοσύνης, με απόφαση των 2/3 των μελών της ολομέλειας των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων, δύναται να προκηρυχθεί η διεξαγωγή πανελλαδική δημοψηφίσματος των δικηγόρων με μυστική ψηφοφορία». Ένα από τα πρώτα μελήματα του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου, μετά και από την έγκριση της πρότασης από το καινούργιο Δ.Σ. που θα συγκροτηθεί, θα είναι να ενεργοποιήσουμε αυτό το άρθρο ούτως ώστε να γίνουν τα δημοψηφίσματα και να αναδειχθούν τα πολλά και σοβαρά προβλήματα που αυτή τη στιγμή υφίσταται ένας δικηγόρος, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να έχουν πάει σπίτι τους, άλλοι να παραιτούνται πριν την ώρα τους, να παίρνουν μειωμένες συντάξεις και βέβαια ο Έλληνας δικηγόρος, όπως και όλη η κοινωνία, είναι ανασφάλιστος».

Να διαχωρίσουμε τι σημαίνει λειτούργημα και τι σημαίνει επάγγελμα, κάτι που δεν ισχύει μόνο για τους δικηγόρους, αλλά για πολλά αντίστοιχα επαγγέλματα. Όμως από τη στιγμή που βιοποριζόμαστε από αυτό καλώς ή κακώς είναι επαγγέλματα. Το θέμα είναι κατά πόσον ευτελίζουμε το νόημα της δουλειάς ή πόσο το αναβαθμίζουμε σε ένα ανώτερο επίπεδο ώστε να θεωρείται λειτούργημα. Αυτή τη στιγμή με την ένδεια στην οποία έχουν περιέλθει οι περισσότεροι των δικηγόρων, με τις καινούργιες ρυθμίσεις, θα πρέπει να αρθρώσουν έναν λόγο καθαρά επαγγελματικό, άρα θα πρέπει να αφήσουν το λειτούργημα στην άκρη, αφού έχουν πρόβλημα βιοπορισμού πια.

«…Σήμερα βάλλονται συνταγματικές ελευθερίες και δικαιώματα. Είναι εμπόδιο ο δικηγόρος λειτουργός σε αυτά τα θέματα. Υπάρχουν καθαρά ενέργειες όμως που είναι λειτούργημα και παύει η οικονομική εξάρτηση. Δηλαδή οι αρχές αυτές που είναι βασισμένες σε μία Ελληνική παιδεία, σε μία Ευρωπαϊκή παιδεία, μέχρι σήμερα και σε διάφορες θεολογικές απόψεις που κοινό στόχο έχουν τον άνθρωπο, το έχουμε δει και σε περιόδους δύσκολες για την πατρίδα, οι δικηγόροι και οι δημοσιογράφοι και απεκάλυψαν και θυσιάστηκαν. Η ζωή κυλάει, η ζωή αλλάζει και όποιος δεν είναι κολλημένος με κάτι, δεν μπορεί να κάθεται σε αριθμούς είτε είναι ψήφοι είτε είναι χρήματα».

Επανειλημμένως έχετε κάνει παρεμβάσεις και σαν πολίτης, αλλά και σαν θεσμικός εκπρόσωπος. Τι έχετε να παρατηρήσετε όσον αφορά στην παθογένεια του συστήματος που επικρατεί και κυβερνά εδώ στη Σύρο και πως βλέπετε το προεκλογικό τοπίο έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, στο τι μπορούμε να αναμένουμε ως αλλαγή νοοτροπίας, εικόνας, διακυβέρνησης;

«Η αλλαγή δεν ξεκινάει από τα επάνω. Η αλλαγή πρέπει να είναι αντίδραση όχι γιαουρτώματος, όχι φτυσίματος, όχι βρισίματος, αλλά αλλαγή του πολίτη, να γίνει ενεργός. Όσο ο πολίτης θεωρεί ότι θα βγει ο σωτήρας, θα περιμένει για πολλά χρόνια. Η σωτηρία είναι στην κοινή συμπόρευση, σε κοινά αιτήματα που μπορούν να υποστηρίξουν κοινωνικές ομάδες. Γενικά δεν μπορεί να υπάρξει ξανά απεργία εάν δεν είναι πολιτική απεργία. Δεν πάει άλλο. Δεν θα πάω στη δουλειά και για να ξαναπάω άλλαξε πολιτική. Έτσι και αλλιώς δεν πληρώνομαι, ασφαλισμένος δεν είμαι, παιδεία δεν έχω, ιατρική περίθαλψη δεν έχω και πάμε ακόμα και χειρότερα. Οπότε ή θα σταματήσεις να πάω κι εγώ στη δουλειά μου ή σήκω και φύγε να βρεθεί κανένας άλλος με δημοκρατικές διαδικασίες. Και από την ιστορία και από την παιδεία που έχουμε θα πρέπει κάποια στιγμή να ξαναγυρίσουμε πίσω και να δούμε τα προσωπικά μας λάθη, βάσει των στοιχείων που είχαμε και δεν τα πιστέψαμε….Η γνώση δεν είναι για την επίδειξη, είναι για την ουσία».

Από παλαιότερες δημόσιες τοποθετήσεις, εμμένατε στο θέμα της αυτοδιάθεσης και αυτοοργάνωσης. Στην παρούσα χρονική στιγμή είναι ακόμα πιο επίκαιρο αυτό το αίτημα;

Ότι και να βγει στον Δήμο, την Περιφέρεια, στην Ευρωβουλή ή και την Εθνική Βουλή ακόμα, αν συνεχίσουμε να περιμένουμε τον σωτήρα που κάποιοι τον έχουν συνδυάσει ότι «θα με βολέψει, θα μου δώσει το δάνειο», αυτό έχει τελειώσει, να το πάρουν χαμπάρι. Τα καθρεφτάκια έχουν τελειώσει. Ο Καλλικράτης έχει ένα καλό. Ήρθε για να καταστρέψει τον κοινωνικό ιστό, αλλά για να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία, σου δίνει τα εφόδια να στήσεις αυτό το πράγμα σαν πολίτης, δεν στο αποκλείει. Εσύ όμως πρέπει να το κάνεις αυτό. Μην περιμένεις να σε καλέσει ο Δήμαρχος, ο Αντιδήμαρχος, ο Περιφερειάρχης, ο Αντιπεριφερειάρχης. Εσύ μπορείς να το διεκδικήσεις…Όλο το σύστημα αυτή τη στιγμή δουλεύει για αποσαρθρώσει και τον τελευταίο κοινωνικό ιστό. Σε κάθε τομέα δύο πράγματα είναι. Ενότητα και αλληλεγγύη. Δεν είναι όλοι καθ’ εικόνα και ομοίωση των κομμάτων της Αθήνας. Να αντιληφθούμε ότι είμαστε όλοι νησιώτες και σε λίγο δεν θα μπορούμε να επικοινωνούμε μεταξύ μας».

Πολλές φορές και κυρίως το τελευταίο διάστημα ακούστηκε το όνομα σας από τους δημοτικούς συνδυασμούς, ως η καλύτερη λύση για να κρατήσουν έναν συγκεκριμένο κόσμο, από την μία πλευρά τον νομικό κόσμο και από την άλλη μία μερίδα αντιδρώντων πολιτών και βέβαια να παρουσιάσουν και την άλλη εικόνα του πολιτικού. Ακούστηκε από αρκετούς συνδυασμούς ότι θα σας ήθελαν ενεργό υποψήφιο, όμως εσείς για άλλη μία φορά γυρνάτε την πλάτη σε όλο αυτό. Είστε ενεργός πολίτης οπότε γιατί;

«Θεωρώ ότι την τιμή που μου έχουν κάνει για άλλη μία φορά οι συνάδελφοι μου να είμαι σε αυτή την θέση, είναι το σημαντικότερο αυτή τη στιγμή. Δεν θα μπορέσω αλλού να προσφέρω τόσα όσα στον χώρο που ξέρω να υπηρετώ αυτά τα 29 χρόνια δικηγορίας».

Δεν σας εκφράζουν οι υπάρχοντες συνδυασμοί;

Υπάρχουν αξιόλογα άτομα σε όλους τους συνδυασμούς. Υπάρχουνε αξιόλογες προτάσεις πολιτικής σε όλους τους συνδυασμούς. Αν εκφράζονται από ανθρώπους που τα δείγματα της πολιτικής τους δράσης τα έχουμε ζήσει για μένα είναι απορριπτέα. Ένα βήμα πίσω για ένα διάστημα, για μία ανασυγκρότηση τους, κάποιοι άνθρωποι και κάποιες πολιτικές καλό θα ήταν να γίνουν….Θεωρώ ότι τα κόμματα έχουν παραβεί τα καταστατικά τους κατάφορα και τα μέλη τους αντί να κάνουν το αυτονόητο, σαν ενεργοί πολίτες και μάλιστα οργανωμένοι σε κομματική οργάνωση, δηλαδή να πούνε, ότι «κύριοι είστε νόμιμα εκλεγμένοι μέχρι τώρα. Παραβήκατε αυτά, φέρτε τα κλειδιά των κομμάτων, να περάσουνε σε αυτούς που θα τηρήσουνε αυτά που έχουμε συμφωνήσει είτε μεταξύ μας είτε με την κοινωνία ολόκληρη». Αυτό δεν το έχω δει».

Αυτό σε μικρογραφία το μεταφέρετε και στους τοπικούς συνδυασμούς;

«Βέβαια. Από ότι έχω αντιληφθεί διαχέονται πρόσωπα, να ξεκινάνε από διαφορετικές πολιτικές, να συνενώνονται στη μέση, όπου βόλευε να αλλάζουνε. Λίγη σοβαρότητα. Αλήθεια και ευθύτητα. Αυτή είναι η σοβαρότητα. Αλλά πως μπορούν να πείσουν τον κόσμο ότι η πολιτική που ακολουθούν είναι η σωστή, τη στιγμή που οι ίδιοι την αναθεωρούν, την ξαναμασάνε, την ξαναφέρνουν πίσω-μπρός; Και βέβαια θα πρέπει να έχουν υπόψη τους πως δεν είναι μονάχα το κείμενο που μπορείς να γράψεις ότι θες και να παρουσιάσεις ότι θες. Είναι και η εικόνα. Θα πρέπει να διαλέξουν ή θα βγάλουν την εικόνα για να γίνεται η «δουλειά» τους ή όσο υπάρχει η εικόνα, υπάρχει και η καταγραφή στη μνήμη του ανθρώπου. Εκεί έχουμε δει συγκεκριμένα πρόσωπα με συγκεκριμένες πολιτικές και συγκεκριμένες δράσεις. Πόσο εύκολα μπορεί να ξεχαστεί; Εδώ είναι η εκφρασμένη απροθυμία του κόσμου να ακολουθήσει κάτι που δεν το πιστεύει πια, γιατί δεν του λένε αλήθεια».

– See more at: http://www.koinignomi.gr/news/politiki/politiki-syros/2014/02/27/psema-kai-i-plani-einai-edo.html#sthash.bcmBbUhg.dpuf

Αναδημοσίευση από koinignomi.gr

Η επανεκλογή του κ. Νίκου Παγίδα, ως προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου, αποτέλεσε την αφορμή μίας συζήτησης μαζί του, η οποία επικεντρώθηκε τόσο στον ρόλο που διαδραματίζει ο νομικός κόσμος στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, όσο και την στάση και συμπεριφορά των νομικών απέναντι στις εξελίξεις που προκύπτουν από τις εκάστοτε πολιτικές αποφάσεις.

Για τρίτη συνεχόμενη θητεία, ο κ. Παγίδας επανεκλέγεται πρόεδρος του θεσμικού οργάνου των Δικηγόρων της Σύρου, με 45 ψήφους έναντι 37 του συνυποψήφιου του κ. Γ. Πλατή.

Ερωτηθής ο κ. Παγίδας, κατά πόσον θεωρούσε σίγουρη την επανεκλογή του, απάντησε πως «η δημοκρατία είναι το προχώρημα και η έκπληξη, οπότε τίποτα για μένα δεν είναι σίγουρο, όπως άλλωστε και στη ζωή, γιατί τα πάντα εξελίσσονται».

Ένας Δικηγορικός Σύλλογος που τα τελευταία χρόνια εκφράζει άποψη και λόγο, όχι μόνο για θέματα των νομικών αλλά και για θέματα πολιτικής, αυτοδιοίκησης και κοινωνίας, οπότε ποιες οι νέες διεκδικήσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου;

«Είναι θέμα τήρησης του όρκου που έχω δώσει για την τήρηση του Συντάγματος και των νόμων. Επίσης υπάρχει και καινούριος Κώδικας Δικηγόρων, στον οποίο διατηρήσαμε τουλάχιστον τον τύπο, γιατί στην ουσία βαλλόμαστε από παντού και αναφέρει ότι ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός, το λειτούργημα του αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου. Συνεχίζει ότι οι θεμελιώδεις αρχές και αξίες στην άσκηση της δικηγορίας είναι να υπερασπίζεται ο δικηγόρος το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και επίσης τον χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου…καθώς και το σύνολο των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Διασώσαμε κάποια πράγματα όσον αφορά στο άρθρο για τους σκοπούς και τις αρμοδιότητες των Δικηγορικών Συλλόγων. Πρώτος σκοπός η υπεράσπιση των αρχών και κανόνων του κράτους δικαίου σε μία δημοκρατική πολιτεία. Η διασφάλιση της λειτουργίας μιας ανεξάρτητης δικαιοσύνης η οποία απονέμεται πάντοτε στο όνομα του ελληνικού λαού, είναι το δεύτερο. Θεωρώ ότι η δημοκρατία υπάρχει χάριν της δικαιοσύνης και η δικαιοσύνη χάριν της δημοκρατίας. Και η κοινωνία εάν δεν έχει και τα δύο δεν μπορεί να προχωράει. Τα τελευταία χρόνια βάλλεται η κοινωνία που είναι ο «εντολέας» μου, δηλαδή ο πολίτης, που δεν έχει τη δυνατότητα, ενώ έχει το δικαίωμα, να προσφεύγει στη δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί μεγάλα πλήγματα όχι μόνο στην ανεξαρτησία της, αλλά έχει αρχίσει και υφίσταται πράγματα που παραβαίνουν κατάφορα το σύνταγμα στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος».

Άρα για ποια δημοκρατία συζητάμε;

«Για αυτήν που προσπαθούμε να τηρήσουμε όσοι έχουμε συνείδηση και το ήθος να τηρούμε τους όρκους μας».

Κρίνοντας από αυτά, διευρύνεται τη δράση σας από τα στενά όρια του Συλλόγου, εκφράζοντας άποψη και ακόμα περισσότερα διεκδικώντας πράγματα σε πολιτικό επίπεδο.

«Είναι υποχρέωση μας και μάλιστα είναι η ουσία του λειτουργήματος για να είναι λειτούργημα. Άλλως θα γίνει αυτό που επιχειρούν οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί, που έχουν επιβάλλει στην δημοκρατία ιδιότυπα πράγματα, να γίνουμε δικολάβοι των 10 και 20 ευρώ όπως επιχειρούν…Πλέον με αυτή την κατάσταση έχω επιβεβαιωθεί και σαν άτομο και σαν σύλλογος, γιατί πλέον αντί να γίνεται κάθαρση και να λειτουργούν οι θεσμοί, νομιμοποιείται το λαμόγιο και αυτό φαίνεται μέρα με την ημέρα ακόμα και χειρότερα».

Από την μία βλέπουμε ένα κώδικα δημοκρατικό, τουλάχιστον στα σημεία που αναφέρατε και από την άλλη να περιγράφεται μία κατάσταση στα συνδικαλιστικά όργανα των νομικών ακριβώς στην αντίπερα όχθη. Πόσο δύσκολο είναι λοιπόν ανάμεσα σε αυτά, να βρει ο Δικηγορικός Σύλλογος Σύρου την μέση οδό για να κινηθεί;

«Θέλει χρόνο και δουλειά. Η εμπειρία μου και η στάση ζωής μου, είναι ότι δεν θα γίνει από την μία μέρα στην άλλη. Περιμένεις αλλά πρέπει να είσαι σταθερός, ειλικρινής και αληθινός. Κανείς δεν λέει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά εάν η στάση του η προηγούμενη έχει δημιουργήσει κάτι, να προσπαθεί να διορθώσει το λάθος και να ζητάει και ένα συγνώμη έμπρακτο. Δεν μας ενδιαφέρουν πια τα λεκτικά συγνώμη, μας ενδιαφέρουν τα έμπρακτα. Η κοινωνία αυτή τη στιγμή ακούει τερατολογίες. Αυτό που ακούμε και εισπράττουμε από την κεντρική πολιτική σκηνή και από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας της Αθήνας είναι τερατολογίες και προπαγανδισμοί του χειρίστου είδους. Έχει ξεφύγει η ιστορία».

Πόσο λοιπόν αυτή η ιστορία που έχει χάσει τα όρια της, έχει διαβρώσει και τον τρόπο διακυβέρνησης των τοπικών κοινωνιών;

«Ο καρκίνος δεν σταματάει όταν έχει αρχίσει και κάνει μεταστάσεις. Όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε ελαττώματα και προτερήματα. Κάποιοι έχουν αναγάγει τα ελαττώματα σε προτερήματα, παρουσιάζοντας μια μορφή προσπαθειών και ενεργειών ειδυλλιακή, ενώ συγχρόνως αποδεικνύουν με τις πράξεις που επιβάλλονται στους πολίτες ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή το ψέμα και η πλάνη συνεχίζει να είναι εδώ, σε όλους τους τομείς, από τους πολύ απλά κοινωνικούς μέχρι τους πολύ σύνθετα πολιτικούς και διαφόρων εξωθεσμικών παραγόντων πια. Γιατί οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί είναι εξωθεσμικοί παράγοντες για μία δημοκρατία. Ελέγχονται από την δημοκρατία, δεν ελέγχουν την δημοκρατία, οι δημοσιογράφοι ελέγχουν την δημοκρατία αλλά δεν μπορούν να ελέγχονται από την δημοκρατία. Δηλαδή έχει ξεφύγει ο θεσμικός έλεγχος και έχει περάσει στα χέρια των ελεγχομένων».

Έχουν αντιστραφεί οι όροι και έχουν επιβληθεί από αυτά τα κέντρα και συγκεκριμένοι όροι παιχνιδιού;

«Δεν μπορεί τρεις υπουργοί Δικαιοσύνης να έχουν πει και οι τρεις το ίδιο πράγμα ότι « δεν είναι η τρόικα, αλλά είναι εξωθεσμικοί παράγοντες που επιβάλλουν αυτά τα πράγματα στη δικαιοσύνη και στον δικηγόρο». Σε αυτό τι έχει γίνει; Κανένας δεν ακούει. Ακόμα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως εγγυητής του πολιτεύματος. Δεν είναι ανάγκη να γίνει Προεδρική Δημοκρατία και όχι Προεδρευομένη για να έχει λόγο ο πρόεδρος. Όταν οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου πηγαίνουν κι έρχονται, αυτό είναι δημοκρατία; Όταν το δημόσιο συμφέρον έχει γίνει λάστιχο, αυτό είναι δημοκρατία; Ένα άλλο που είναι πολύ σημαντικό είναι ότι μέσα στον Κώδικα Δικηγόρων, αν και είχαμε πολλές αντιρρήσεις κάποιοι που δεν πέρασαν, έχουμε εκφράσει τις επιφυλάξεις μας και τις διατηρούμε και γι’ αυτές ακριβώς λέει ότι «για θέματα ιδιαίτερης και κρίσιμης σημασίας για το δικηγορικό λειτούργημα ή της λειτουργίας της δικαιοσύνης, με απόφαση των 2/3 των μελών της ολομέλειας των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων, δύναται να προκηρυχθεί η διεξαγωγή πανελλαδική δημοψηφίσματος των δικηγόρων με μυστική ψηφοφορία». Ένα από τα πρώτα μελήματα του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου, μετά και από την έγκριση της πρότασης από το καινούργιο Δ.Σ. που θα συγκροτηθεί, θα είναι να ενεργοποιήσουμε αυτό το άρθρο ούτως ώστε να γίνουν τα δημοψηφίσματα και να αναδειχθούν τα πολλά και σοβαρά προβλήματα που αυτή τη στιγμή υφίσταται ένας δικηγόρος, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να έχουν πάει σπίτι τους, άλλοι να παραιτούνται πριν την ώρα τους, να παίρνουν μειωμένες συντάξεις και βέβαια ο Έλληνας δικηγόρος, όπως και όλη η κοινωνία, είναι ανασφάλιστος».

Να διαχωρίσουμε τι σημαίνει λειτούργημα και τι σημαίνει επάγγελμα, κάτι που δεν ισχύει μόνο για τους δικηγόρους, αλλά για πολλά αντίστοιχα επαγγέλματα. Όμως από τη στιγμή που βιοποριζόμαστε από αυτό καλώς ή κακώς είναι επαγγέλματα. Το θέμα είναι κατά πόσον ευτελίζουμε το νόημα της δουλειάς ή πόσο το αναβαθμίζουμε σε ένα ανώτερο επίπεδο ώστε να θεωρείται λειτούργημα. Αυτή τη στιγμή με την ένδεια στην οποία έχουν περιέλθει οι περισσότεροι των δικηγόρων, με τις καινούργιες ρυθμίσεις, θα πρέπει να αρθρώσουν έναν λόγο καθαρά επαγγελματικό, άρα θα πρέπει να αφήσουν το λειτούργημα στην άκρη, αφού έχουν πρόβλημα βιοπορισμού πια.

«…Σήμερα βάλλονται συνταγματικές ελευθερίες και δικαιώματα. Είναι εμπόδιο ο δικηγόρος λειτουργός σε αυτά τα θέματα. Υπάρχουν καθαρά ενέργειες όμως που είναι λειτούργημα και παύει η οικονομική εξάρτηση. Δηλαδή οι αρχές αυτές που είναι βασισμένες σε μία Ελληνική παιδεία, σε μία Ευρωπαϊκή παιδεία, μέχρι σήμερα και σε διάφορες θεολογικές απόψεις που κοινό στόχο έχουν τον άνθρωπο, το έχουμε δει και σε περιόδους δύσκολες για την πατρίδα, οι δικηγόροι και οι δημοσιογράφοι και απεκάλυψαν και θυσιάστηκαν. Η ζωή κυλάει, η ζωή αλλάζει και όποιος δεν είναι κολλημένος με κάτι, δεν μπορεί να κάθεται σε αριθμούς είτε είναι ψήφοι είτε είναι χρήματα».

Επανειλημμένως έχετε κάνει παρεμβάσεις και σαν πολίτης, αλλά και σαν θεσμικός εκπρόσωπος. Τι έχετε να παρατηρήσετε όσον αφορά στην παθογένεια του συστήματος που επικρατεί και κυβερνά εδώ στη Σύρο και πως βλέπετε το προεκλογικό τοπίο έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, στο τι μπορούμε να αναμένουμε ως αλλαγή νοοτροπίας, εικόνας, διακυβέρνησης;

«Η αλλαγή δεν ξεκινάει από τα επάνω. Η αλλαγή πρέπει να είναι αντίδραση όχι γιαουρτώματος, όχι φτυσίματος, όχι βρισίματος, αλλά αλλαγή του πολίτη, να γίνει ενεργός. Όσο ο πολίτης θεωρεί ότι θα βγει ο σωτήρας, θα περιμένει για πολλά χρόνια. Η σωτηρία είναι στην κοινή συμπόρευση, σε κοινά αιτήματα που μπορούν να υποστηρίξουν κοινωνικές ομάδες. Γενικά δεν μπορεί να υπάρξει ξανά απεργία εάν δεν είναι πολιτική απεργία. Δεν πάει άλλο. Δεν θα πάω στη δουλειά και για να ξαναπάω άλλαξε πολιτική. Έτσι και αλλιώς δεν πληρώνομαι, ασφαλισμένος δεν είμαι, παιδεία δεν έχω, ιατρική περίθαλψη δεν έχω και πάμε ακόμα και χειρότερα. Οπότε ή θα σταματήσεις να πάω κι εγώ στη δουλειά μου ή σήκω και φύγε να βρεθεί κανένας άλλος με δημοκρατικές διαδικασίες. Και από την ιστορία και από την παιδεία που έχουμε θα πρέπει κάποια στιγμή να ξαναγυρίσουμε πίσω και να δούμε τα προσωπικά μας λάθη, βάσει των στοιχείων που είχαμε και δεν τα πιστέψαμε….Η γνώση δεν είναι για την επίδειξη, είναι για την ουσία».

Από παλαιότερες δημόσιες τοποθετήσεις, εμμένατε στο θέμα της αυτοδιάθεσης και αυτοοργάνωσης. Στην παρούσα χρονική στιγμή είναι ακόμα πιο επίκαιρο αυτό το αίτημα;

Ότι και να βγει στον Δήμο, την Περιφέρεια, στην Ευρωβουλή ή και την Εθνική Βουλή ακόμα, αν συνεχίσουμε να περιμένουμε τον σωτήρα που κάποιοι τον έχουν συνδυάσει ότι «θα με βολέψει, θα μου δώσει το δάνειο», αυτό έχει τελειώσει, να το πάρουν χαμπάρι. Τα καθρεφτάκια έχουν τελειώσει. Ο Καλλικράτης έχει ένα καλό. Ήρθε για να καταστρέψει τον κοινωνικό ιστό, αλλά για να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία, σου δίνει τα εφόδια να στήσεις αυτό το πράγμα σαν πολίτης, δεν στο αποκλείει. Εσύ όμως πρέπει να το κάνεις αυτό. Μην περιμένεις να σε καλέσει ο Δήμαρχος, ο Αντιδήμαρχος, ο Περιφερειάρχης, ο Αντιπεριφερειάρχης. Εσύ μπορείς να το διεκδικήσεις…Όλο το σύστημα αυτή τη στιγμή δουλεύει για αποσαρθρώσει και τον τελευταίο κοινωνικό ιστό. Σε κάθε τομέα δύο πράγματα είναι. Ενότητα και αλληλεγγύη. Δεν είναι όλοι καθ’ εικόνα και ομοίωση των κομμάτων της Αθήνας. Να αντιληφθούμε ότι είμαστε όλοι νησιώτες και σε λίγο δεν θα μπορούμε να επικοινωνούμε μεταξύ μας».

Πολλές φορές και κυρίως το τελευταίο διάστημα ακούστηκε το όνομα σας από τους δημοτικούς συνδυασμούς, ως η καλύτερη λύση για να κρατήσουν έναν συγκεκριμένο κόσμο, από την μία πλευρά τον νομικό κόσμο και από την άλλη μία μερίδα αντιδρώντων πολιτών και βέβαια να παρουσιάσουν και την άλλη εικόνα του πολιτικού. Ακούστηκε από αρκετούς συνδυασμούς ότι θα σας ήθελαν ενεργό υποψήφιο, όμως εσείς για άλλη μία φορά γυρνάτε την πλάτη σε όλο αυτό. Είστε ενεργός πολίτης οπότε γιατί;

«Θεωρώ ότι την τιμή που μου έχουν κάνει για άλλη μία φορά οι συνάδελφοι μου να είμαι σε αυτή την θέση, είναι το σημαντικότερο αυτή τη στιγμή. Δεν θα μπορέσω αλλού να προσφέρω τόσα όσα στον χώρο που ξέρω να υπηρετώ αυτά τα 29 χρόνια δικηγορίας».

Δεν σας εκφράζουν οι υπάρχοντες συνδυασμοί;

Υπάρχουν αξιόλογα άτομα σε όλους τους συνδυασμούς. Υπάρχουνε αξιόλογες προτάσεις πολιτικής σε όλους τους συνδυασμούς. Αν εκφράζονται από ανθρώπους που τα δείγματα της πολιτικής τους δράσης τα έχουμε ζήσει για μένα είναι απορριπτέα. Ένα βήμα πίσω για ένα διάστημα, για μία ανασυγκρότηση τους, κάποιοι άνθρωποι και κάποιες πολιτικές καλό θα ήταν να γίνουν….Θεωρώ ότι τα κόμματα έχουν παραβεί τα καταστατικά τους κατάφορα και τα μέλη τους αντί να κάνουν το αυτονόητο, σαν ενεργοί πολίτες και μάλιστα οργανωμένοι σε κομματική οργάνωση, δηλαδή να πούνε, ότι «κύριοι είστε νόμιμα εκλεγμένοι μέχρι τώρα. Παραβήκατε αυτά, φέρτε τα κλειδιά των κομμάτων, να περάσουνε σε αυτούς που θα τηρήσουνε αυτά που έχουμε συμφωνήσει είτε μεταξύ μας είτε με την κοινωνία ολόκληρη». Αυτό δεν το έχω δει».

Αυτό σε μικρογραφία το μεταφέρετε και στους τοπικούς συνδυασμούς;

«Βέβαια. Από ότι έχω αντιληφθεί διαχέονται πρόσωπα, να ξεκινάνε από διαφορετικές πολιτικές, να συνενώνονται στη μέση, όπου βόλευε να αλλάζουνε. Λίγη σοβαρότητα. Αλήθεια και ευθύτητα. Αυτή είναι η σοβαρότητα. Αλλά πως μπορούν να πείσουν τον κόσμο ότι η πολιτική που ακολουθούν είναι η σωστή, τη στιγμή που οι ίδιοι την αναθεωρούν, την ξαναμασάνε, την ξαναφέρνουν πίσω-μπρός; Και βέβαια θα πρέπει να έχουν υπόψη τους πως δεν είναι μονάχα το κείμενο που μπορείς να γράψεις ότι θες και να παρουσιάσεις ότι θες. Είναι και η εικόνα. Θα πρέπει να διαλέξουν ή θα βγάλουν την εικόνα για να γίνεται η «δουλειά» τους ή όσο υπάρχει η εικόνα, υπάρχει και η καταγραφή στη μνήμη του ανθρώπου. Εκεί έχουμε δει συγκεκριμένα πρόσωπα με συγκεκριμένες πολιτικές και συγκεκριμένες δράσεις. Πόσο εύκολα μπορεί να ξεχαστεί; Εδώ είναι η εκφρασμένη απροθυμία του κόσμου να ακολουθήσει κάτι που δεν το πιστεύει πια, γιατί δεν του λένε αλήθεια».

spot_img

Lawjobs